Εικόνα

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Ντόπιο Πράμα - LIVE στις 1/2/2014

 
Νιώθοντας την ανάγκη του κόσμου για κινήσεις και θόρυβο στις γειτονιές, το Phatskool σε συνεργασία με το κοινωνικό στέκι - Στέκι μεταναστών Χανίων, παρουσιάζει στις 1.02.2014 το «ΝΤΟΠΙΟ ΠΡΑΜΑ», ένα HIP HOP live με δυνατό παλμό, έντονους ρυθμούς και μουσική.

Το «ΝΤΟΠΙΟ ΠΡΑΜΑ» διοργανώνετε με σκοπό να αναδείξει τα σχήματα της τοπικής Χανιώτικης ΗΙΡ ΗΟΡ σκηνής , μιας σκηνής που με το πέρασμα του χρόνου αυξάνει τα ενεργά της μέλη και τους ακροατές της, μια κίνηση από την γειτονιά μας για την γειτονιά μας.Από εμάς για εμάς τους ίδιους.Από τους ανθρώπους που ασχολούνται ενεργά, για τον κόσμο που στηρίζει και αγαπάει την σκηνή.
Θα εμφανιστούν ζωντανά οι:

 
ΑΝΕ και Άκρο ΧΤΑC (Εξωκοσμική Τάξη)
Αγγελιοφόρος aka Alexander blues & friends
Los Bardos
Παράτυπος aka Knowone
Toockhan
Phatskool (Δούκας, Tims, El Chavo, Σάικο, AFEZZ)
καθως και οι Smoka και Sonap από το Ρέθυμνο.

Στα decks θα βρίσκεται ο Fastbird , και διάφορες εκπλήξεις περιμένουν όσους έρθουν!


Στέκι Μεταναστών Χανίων – Χατζημιχάλλη Νταλλιάνη

Είσοδος ελεύθερη, ώρα έναρξης 21:30

 Τα λέμε εκεί...

Τζον Μπόιν - Το αγόρι με τη ριγέ πυτζάμα


Ένα περίπου απλό βιβλίο...

Ένα βιβλίο που μας περιγράφει την τερατώδη πλευρά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από τα αθώα μάτια ενός εννιάχρονου παιδιού. Ενός παιδιού που το χωρίζουν από τις παρέες του και το μεταφέρουν επικίνδυνα κοντά στα γεγονότα των κρεματορίων.

Καμία αναφορά σε στρατόπεδο συγκέντρωσης ή ολοκαυτώματος αλλά μας υποχρεώνει σε έναν τρόπο σκέψης που θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτόν του «μικρού πρίγκιπα» του Σαιντ-Εξυπερύ. Ως ενήλικες κατανοούμε τα υπονοούμενα και τα αναλύουμε.


Έτσι και στο «αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα»,  ο εννιάχρονος Μπρούνο θέλει να πάει στην «κατασκήνωση» και να δει την «καφετέρια» και να «παίξει με τα υπόλοιπα παιδιά».

Ένα συγκλονιστικό ταξίδι με τρένο την αθώα και αγνή ψυχή ενός παιδιού... και προορισμό την πιο μελανή σελίδα της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας.

Συστήνεται ανεπιφύλακτα!

Το βιβλίο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 2008 από τον Mark Herman.
 

Παράνοια - Αν θέλεις άκου με (Συμμ. Χρυσαυγή Ματσίνη) - 2013



Στίχοι: DeadMic & Miss Zebra
Παρουσίαση: DeadMic, Miss Zebra & Χρυσαυγή Ματσίνη
Μουσική Παραγωγή: Milakoss & Bmc
Μίξη, Προγραμματισμός: Bmc
Mastering: Λεωνίδας Σκεντέρης

Ένα remix που βγήκε με αφορμή τη συμμετοχή στην αντιφασιστική συλλογή «Μια απάντηση», με πρωτοβουλία Kollektiva και Ελληνοφρένειας.

Το δίσκο μπορείτε να τον παραγγείλετε από εδώ:
http://www.phonograph.gr/cd-order/%CE%BC%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-phonograph

Περιλαμβάνει δύο cd με άκρως ενδιαφέροντα και όμορφα τραγούδια από διάφορα μουσικά είδη με ένα πολυσέλιδο βιβλιαράκι με στοιχεία των καλλιτεχνών.

Smoka: Παλιό και νέο υλικό!

 

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Το ανέκδοτο του Γρύλου (BMC)



Ήταν μια φορά ένας άνθρωπος σε μια απομακρυσμένη περιοχή και οδηγούσε το αυτοκίνητό του. Η ώρα είχε περάσει και η νύχτα είχε πέσει για τα καλά. Είχε χάσει το δρόμο του και έψαχνε κάποιο τρόπο ώστε να ξαναβρεθεί στην εθνική οδό, για να μπορέσει να γυρίσει σπίτι του. Στην προσπάθειά του αυτή, του έσκασε το λάστιχο!

Πήρε λοιπόν την απόφαση, εφόσον δεν είχε άλλη επιλογή, να αντικαταστήσει το λάστιχο με τη ρεζέρβα και να συνεχίσει το ψάξιμο. Ή νύχτα είχε πέσει για τα καλά και το ατύχημα τον βρήκε σε ένα σημείο που δεν είχε  φωτισμό. Για καλή του τύχη είχε ένα φακό στο πορτ μπαγκάζ, είχε την ρεζέρβα, αλλά… δεν είχε γρύλο!
Νευρίασε αρκετά και αφού έβρισε αρκετές φορές την τύχη του, ηρέμισε. Μετά από κάποια ώρα συλλογισμού, σηκώθηκε και άρχισε να περπατάει στο δρομάκι που ήταν μπροστά του.

«Δεν μπορεί, κάποιο σπίτι θα είναι εδώ γύρω να μπορέσω να δανειστώ ένα γρύλο, είναι η μόνη μου ελπίδα», σκέφτηκε.

Αν και σε απομακρυσμένη περιοχή από τα φώτα και τον πολιτισμό, καθώς περπατούσε ο άνθρωπός μας, κάπου στο βάθος διέκρινε ένα φως. Φάνηκε να είναι σπίτι και έτσι ξεκίνησε να περπατά πιο γρήγορα προς εκείνη την κατεύθυνση.

Στο δρόμο για το σπίτι, άρχισαν παράξενοι προβληματισμοί να παιδεύουν τον άνθρωπο μας:

«…μα είναι περασμένη η ώρα και ποιος θα μπορούσε να με εμπιστευτεί και να μου ανοίξει την πόρτα, σε μένα, σε έναν άγνωστο;! Και εντάξει… αν είναι άντρας, πιθανόν, να με καταλάβει! Αν είναι όμως γυναίκα;! Κι αν έχει και παιδιά;! Πως είναι δυνατόν αυτή τη περασμένη ώρα να μου ανοίξει;! Ούτε καν θα δεχτεί να με ακούσει!»

Όσο πλησίαζε περπατώντας προς το φως, τόσο συνέχιζαν οι προβληματισμοί να τον παιδεύουν…

«… και αφού έχω καταφέρει να του χτυπήσω την πόρτα εκείνος θα πλησιάσει, θα με ρωτήσει – “Ποιος είναι;” Θα του πω: “γεια σας, συγνώμη για την ενόχληση αλλά μου έχει σκάσει το λάστιχο και θα ήθελα να δανειστώ τον γρύλο σας, αν έχετε την καλοσύνη” και εκείνος φυσικά θα μου πει “φύγε από δω αλήτη και μην ξανάρθεις, θα βγάλω την καραμπίνα!”. 

Καθώς πλησίαζε ολοένα και περισσότερο προς το φως, τόσο συνέχιζαν οι προβληματισμοί να τον παιδεύουν…

«… αφού του χτυπήσω μία φορά και δεν μου ανοίξει, φυσικά και θα ξαναπροσπαθήσω να τον προσεγγίσω: “συγνώμη που σας ενοχλώ ξανά αλλά πραγματικά έχω πρόβλημα και χρειάζομαι τη βοήθειά σας” και θα μου πει και εκείνος “ΔΕ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ; θα καλέσω το 100 ή θα αμολήσω τους σκύλους να σε κυνηγούν μέχρι όπου φτάνεις, αληταρά, πρεζάκι, ΟΥΣΤ”»

Όσο έκανε αυτές τις υποθέσεις τόσο νευρίαζε – αύξανε τον βηματισμό του προς το σπίτι…

«…τον μαλάκα άμα δεν με αφήσει να μπω θα του διαρρήξω το σπίτι, στο λόγο μου ναι. Αλλά, αν πάω να κάνω κάτι και μου αφήσει τους σκύλους να με κυνηγούν; Τι θα απογίνω; Αν βγει με το δίκανο; Γαμώ την τρέλα μου έχει περάσει και η ώρα, τώρα βρήκα να χρειάζομαι και ‘γω τον ΓΡΥΛΟ;!;!;!;!»

Με τα πολλά-πολλά, έφτασε στο σπίτι… χωρίς δισταγμό πήγε και χτύπησε την πόρτα… του άνοιξε ένας κύριος και του λέει:

«Γεια σας, τι θα θέλατε;»
«ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΕΣΥ ΚΙ Ο ΓΡΥΛΟΣ ΣΟΥ!» 

bmcakis@gmail.com


Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014

1 εικόνα 1000 λέξεις;


Πολλές φορές μας έχει συμβεί να αντιρίζουμε μία φωτογραφία και να περνάνε από το μυαλό μας εκατομμύρια σκέψεις... Είναι αυτό που λένε ότι 1 φωτογραφία ισούται με 1000 λέξεις!

Τι λέτε γι' αυτη..:




Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

Α' Βοήθειες (BMC)


Πως θα αντιδρούσαμε αν κάποιος δίπλα μας λιποθυμούσε; Αν γινόταν κάποιο τροχαίο μπροστά μας; Αν κάποιου άνοιγε η μύτη; Αν μας τσιμπούσε μια μέλισσα; Σε περίπτωση κατάγματος; Σε περίπτωση εγκαύματος; Στην περίπτωση που ένα μικρό παιδάκι καταπιεί κάτι και πνιγεί;!;! Γνωρίζουμε ποιες μικρές Α’ Βοήθειες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε; E λοιπόν σε αυτή τη γωνιά του Ιντερνετοπλανήτη, θα το «μάθουμε» κι αυτό, απλά και εύκολα!

Σαφώς και δε θα μάθουμε τίποτα καινούργιο γιατί αρκετά είναι πασίγνωστα (;!) και πολλά από αυτά τα βρίσκεις άνετα σε άλλες γωνιές του Ιντερνετοπλανήτη. Το θέμα είναι ο καθένας ανθρωπάκος από μας να συνειδητοποιήσει πόσο μεγάλη αξία έχουν κάποιες γνώσεις Α΄ Βοηθειών σε σχέση με τα εξώφυλλα των αθλητικών εφημερίδων ή τα όπλα του LOL. 

Στο θέμα μας και ξεκινώντας πρώτα από τις ερωτήσεις που θέσαμε στον πρόλογο:

1.            Περίπτωση λιποθυμίας:

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να λιποθυμήσει κάποιος όπως, όρθια στάση για μεγάλο χρονικό διάστημα (π.χ. στην εκκλησία), ο φόβος της σωματικής βλάβης, η θέα του αίματος κ.ά. … η περίπτωση αυτή γενικότερα μπορεί να προληφθεί με τον εξής τρόπο: αν αισθάνεστε ότι πρόκειται να λιποθυμήσετε ξαπλώστε και ανασηκώστε τα πόδια σας. Αυτό επιτρέπει στο αίμα να ρέει προς στον εγκέφαλο. Εάν δεν μπορείτε να ξαπλώσετε, καθίστε με το κεφάλι ανάμεσα στα γόνατά σας μέχρι να αισθανθείτε καλύτερα.

2.            Αν γινόταν κάποιο τροχαίο μπροστά μας:

Κι αυτό επίσης είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο και παράλληλα ευαίσθητο θέμα. Το σωστότερο που χρειάζεται να κάνουμε πρώτα απ’ όλα είναι να καλέσουμε άμεσα ένα ασθενοφόρο δίνοντας ψύχραιμα τις σωστές οδηγίες τοποθεσίας (υπάρχει συγκεκριμένη φόρμα που πρέπει να γνωρίζουμε όλοι…)Από ‘κει και έπειτα δε βιαζόμαστε να το παίξουμε ήρωες βοηθώντας το θύμα γιατί ίσως του κάνουμε μεγαλύτερο κακό. Ρωτάμε, όταν καλούμε το ασθενοφόρο, αν μπορούμε να κάνουμε κάτι και μας λένε από τα επείγοντα… αλλιώς περιμένουμε!

3.            Σε περίπτωση Ρινορραγίας:

Στην περίπτωση αυτή, που έχει ανοίξει η μύτη μας, συνηθίζεται να την πιέζουμε για μερικά λεπτά έχοντας το κεφάλι ελαφρώς προς τα μπροστά. Είμαστε σε όρθια στάση ή καθιστή. Το σημαντικό είναι το κεφάλι να βρίσκεται πάντα πάνω από την καρδιά.

4.            Τσίμπημα μέλισσας:

Όπως σε όλες… ΜΑ ΟΛΕΣ… τις περιπτώσεις, το πρώτο πράγμα είναι να κρατάμε την ψυχραιμία μας. Στο τσίμπημα της η μέλισσα αφήνει πίσω το κεντρί της και σε αυτό διαφέρει από την σφίγγα. Αν μας τσιμπήσει π.χ. στο χέρι, το σηκώνουμε ψηλά ακουμπώντας το σε μια παγοκύστη, για να αποφύγουμε το πρήξιμο. Αν έχουμε αλλεργία πρέπει άμεσα να επικοινωνήσουμε με γιατρό. Όπως επίσης αν μας τσιμπήσει στο λαιμό, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να εμποδίσει τη δίοδο του αέρα.

5.            Σε περίπτωση κατάγματος:

Τα συμπτώματα ενός κατάγματος είναι: δυνατός πόνος, διόγκωση στην περιοχή του κατάγματος, δυσκολία στην κίνηση του παθόντος μέρους. Η αντιμετώπιση: η ακινητοποίηση του κατάγματος με περίδεση τού σημείου πάνω σε ένα μακρόστενο στερεό αντικείμενο (σανίδα, ειδικό χαρτόνι, νάρθηκας…)  και μεταφορά του παθόντα στο κοντινότερο νοσοκομείο.

6.            Σε περίπτωση εγκαύματος:

Είναι σημαντικό να δροσίσετε την περιοχή. Βάλτε λοιπόν το μέρος του σώματός σας όπου πάθατε το έγκαυμα κάτω από τη βρύση. Αφήστε το για αρκετή ώρα κάτω από το δροσερό νερό που τρέχει. Το επόμενο μέλημα σας είναι να τοποθετήσετε πάνω στην πάσχουσα περιοχή μία αλοιφή για εγκαύματα. Έπειτα θα πρέπει να προστατεύσετε την περιοχή από μολύνσεις - ιδιαίτερα αν υπάρχουν φουσκάλες - με μια γάζα. Δεν σπάμε τις φουσκάλες γιατί κινδυνεύουμε από μόλυνση ούτε βάζουμε οδοντόκρεμες ή άλλα γιατροσόφια παλαιολιθικά. 

7.            Σε περίπτωση που πνιγεί ένα παιδί (και όχι μόνο):

Αυτό που λέγαμε κάποτε, «ωωω κοίτα ο νονός , ο νονός!», ανήκει κι αυτό στη παλαιολιθική εποχή. Όταν κάποιος πνιγεί τρώγοντας κάτι χρειάζεται χτυπήματα στην πλάτη με την παλάμη μας, από κάτω προς τα πάνω. Να έχουν μία κλείση προς τους ώμους θα λέγαμε. Κάτι άλλο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αγκαλιάσουμε τον παθόντα από την κοιλιά και έχοντας σε γροθιά το ένα χέρι μας μπρος το διάφραγμα του παθόντος (και λίγο πιο ψηλά) και αφού με το άλλο χέρι πιάσουμε τη γροθιά… τον πιέζουμε  προς τα μέσα και προς τα πάνω. Ελπίζω να πήρατε την εικόνα.

Κάποια άλλα χρήσιμα ψαγμένα γιατροσόφια:

• Για χτύπημα στο κεφάλι βάζουμε βούτυρο όχι πάγο.
• Βρεγμένη μπατονέτα με πιπέρι στο αυτί για τον πονόδοντο.
• Σε ένα λίτρο βραστό νερό βάζουμε 10 φακελάκια τσάι μέντα το αφήνουμε
στο ψυγείο και πίνουμε ένα σφηνάκι κάθε βράδυ πριν τον ύπνο για 1
εβδομάδα (SOS: μαύρα ούρα το πρωί) κάνει αποτοξίνωση στον
οργανισμό.
• Βρασμένη ρίγανη και κανέλα για τον πυρετό
• Βρασμένη ρίγανη για διάρροια και γαστρεντερολογικά
• Δυο τρία κρυσταλλάκια μαστίχα στο νερό για δυσπεψία, και ρίχνει την
πίεση (130 ασθένειες)
• Γλυκάνισο βρασμένο σαν τσάι για τους πόνους της περιόδου.
• Στο κρύωμα βάζουμε δίπλα στο κρεβάτι μας μια φέτα κρεμμύδι με
κανέλα για να τραβάει τα μικρόβιο (ιονιστής).
• Μισό κρεμμύδι σε μια λεκάνη ρίχνουμε βραστό νερό και κάνουμε
εισπνοές - ξεβουλώνει την μύτη.
• Όταν μαγειρεύουμε μοσχάρι, φακές ή σπανάκι ρίχνουμε σταγόνες
πορτοκάλι για να αφομοιώνεται o σίδηρος (όχι φέτα, όχι ξύδι).
• Το κατακάθι του καφέ κάνει καλό peeling στο πρόσωπο και διώχνει την κυτταρίτιδα από το σώμα.
• Σε ένα μπουκάλι βάζουμε χαμομήλι βρασμένο και μια κουταλιά σόδα
για φαγούρες και εκζέματα και στην ευαίσθητη περιοχή.
• Μαύρο τσάι κάνουμε ποδόλουτρο κάθε βράδυ για 20-30 μέρες για τους μύκητες του δέρματος.
• Ποδόλουτρο με 1 κουταλιά σόδα 1 κουταλιά αλάτι χοντρό και 1
κουταλιά πράσινο σαπούνι για τους μύκητες των νυχιών.
• Σε ελληνικό καφέ στάζουμε 10 σταγόνες λεμόνι για τις ημικρανίες και
τον πονοκέφαλο.
• Τσουκνίδα βρασμένη ρίχνει την πίεση.
• Χυμό από λεμόνι σκέτο ρίχνει την πίεση.
• Εχινάκια μέσα στο φαγητό σαν μπαχαρικό στο τέλος του βρασμού για να παίρνουμε βιταμίνη C (σαν 30 πορτοκάλια) και ενισχύει τον μεταβολισμό.
• Ένα κομματάκι μαύρη σοκολάτα δίνει διαύγεια.
• Πράσινο αλάτι με Κάλιο δεν προκαλεί φούσκωμα, δεν ανεβάζει την πίεση.
• Ρόφημα κανέλας ενεργοποιεί τον μεταβολισμό.
• Χυμό από βρασμένο λάχανο για εντριβή σε μέση και αυχένα διώχνει
τον πόνο.

Παρακαλώ μοιραστείτε αυτό με τους φίλους σας και την οικογένειά σας.
Όλα τα παραπάνω λοιπόν και άλλα πάρα πολλά είναι κάποια γιατροσόφια, κάποιες Α’ βοήθειες σε περίπτωση που έχουμε κάποια σωματική επίπτωση.

Το ερώτημα είναι…

Ποιές είναι οι Α΄ Βοήθειες για τη Ψυχή μας… για το Νου μας… το Πνεύμα;;;


Bmcakis@gmail.com 

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Πέτερ Βάις - Η Ανάκριση




Ξεκινώντας να διαβάζει κανείς αυτό το βιβλίο, είναι λίγο μπερδεμένος. Η μορφή του είναι λιτή, απλή χωρίς καλλωπισμούς και στολίδια. Είναι βλέπετε τα πρακτικά μίας δίκης. Μίας πολύ σοβαρής δίκης.



Η δίκη αυτή κράτησε από τις 20 Δεκεμβρίου του 1963 έως τις 20 Αυγούστου του 1965. Κατέθεσαν 259 μάρτυρες εκ των οποίων οι 248 ήταν επιζώντες στρατοπέδων συγκέντρωσης. Ο Πέτερ Βάις, δεν ήταν δυνατόν να συμπεριλάβει όλο το μέγεθος της δίκης αυτής σε ένα βιβλίο. Εκατοντάδες μάρτυρες και άλλες τόσες καταθέσεις αφήνουν λίγα περιθώρια ελιγμών. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Βάις στο εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου του

«Το συμπύκνωμα αυτό πρέπει να περιέχει μόνο τα γεγονότα όπως παρουσιάστηκαν στη δίκη. Τα προσωπικά βιώματα και οι συγκρούσεις πρέπει να υποχωρήσουν μπροστά στην ανωνυμία. Με το να χάνουν οι μάρτυρες στο έργο τα ονόματά τους γίνονται απλά φερέφωνα».

Όταν μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η Γερμανία προσπαθεί να ορθοποδήσει δημιουργώντας δομές, κάποιοι που ήταν υπεύθυνοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αναλαμβάνουν καίριες θέσεις σε αξιώματα. Βασανιστές αθώων αμάχων και δολοφόνοι, έχουν καταλάβει αξιώματα, θέσεις σε υπουργεία και δημόσιες υπηρεσίες.

Το συγκλονιστικό στοιχείο καθώς διαβάζει κανείς το βιβλίο αυτό είναι ότι καθώς ο ένας μετά τον άλλο, οι μάρτυρες κατηγορίας καταθέτουν και κατονομάζουν με σιγουριά και σοβαρότητα τους κατηγορουμένους για βιαιότητες, δολοφονίες, βασανισμούς και εκτελέσεις, οι ίδιοι αρνούνται τις κατηγορίες συστηματικά, δικαιολογώντας τις όποιες «παρεκβάσεις» εξουσίας διέπρατταν, σε εντολές και διαταγές εκ των άνωθεν.

Ένα συγκλονιστικό έργο που μας πηγαίνει σε μία άλλη εποχή, σε άλλες καταστάσεις και μας «ταξιδεύει» στα τρένα που οδηγούσαν τους ανθρώπους αυτούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Γιατί δεν αντιστέκονταν
Δεν υποπτεύονταν αυτό που τους περίμενε
ΜΑΡΤΥΣ 9:
Πώς να φανταστούν ότι στην πραγματικότητα είχαν πάψει να υπάρχουν
Ο καθένας πίστευε πως θα μπορούσε να επιζήσει

Στις συνθήκες στο στρατόπεδο:

ΜΑΡΤΥΣ 9:
Κάποτε ο Κάντουκ έδειρε κάποιον κρατούμενο απ’ το δικό μας τάγμα εργασίας
Κατόπι έβαλε το μπαστούνι του πάνω στο λαιμό του
ανέβηκε στις δύο άκρες του μπαστουνιού και κουνιόταν πέρα δώθε ώσπου ο άνθρωπος πνίγηκε

Στην  «κούνια», μία συσκευή βασανισμού:

ΜΑΡΤΥΣ 8:
Ο κρατούμενος έπρεπε να καθίσει στο πάτωμα με μαζεμένα τα γόνατα
Του έδεναν τα χέρια μπροστά και του τα περνούσαν πάνω απ’ τα γόνατα
Έφερναν το σωλήνα και τον περνούσαν ανάμεσα στους αντιβραχίονες και τις κλειδώσεις των γονάτων
Μετά σήκωναν το σωλήνα και τον έβαζαν πάνω στο σκελετό
...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ:
Πού χτυπούσαν
ΜΑΡΤΥΣ 8:
Στα πισινά
στην πλάτη και στα πλευρά
στα χέρια στα πόδια
και στο κρανίο
Προπάντων όμως τα γεννητικά όργανα
Κυρίως αυτά σημάδευαν
Τρεις φορές λιποθύμησα και με περέχυσαν με νερό

Στην απομόνωση:
ΠΡΕΔΡΟΣ:
Υπήρχαν κρατούμενοι που έμεναν στο κελί ορθίων μέρα νύχτα
ΜΑΡΤΥΣ 8:
Αυτή ήταν η πιο συνηθισμένη καταδίκη
...
Σε μερικούς έδιναν φαί μονάχα κάθε δύο ή τρεις μέρες σ’ άλλους δεν έδιναν καθόλου
Αυτοί είχαν καταδικαστεί  να πεθάνουν απ’ την πείνα
Ο φίλος μου Κουρτ Πάχαλα πέθανε στο διπλανό κελί ύστερα από δεκαπέντε μέρες
Τελευταία έφαγε τα παπούτσια του
Στους φούρνους:
ΠΡΕΔΡΟΣ:
Κύριε μάρτυς
Είδατε το θάλαμο όταν τον άνοιγαν
ΜΑΡΤΥΣ 7:
Ναι
Τα πτώματα ήταν στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο
Τα βρέφη τα παιδιά κι οι άρρωστοι ήταν κάτω
Από πάνω οι γυναίκες
και πάνω πάνω οι πιο δυνατοί άντρες
Αυτό εξηγούνταν έτσι
Οι άνθρωποι τσαλαπατούνταν μεταξύ τους κι ο ένας ανέβαινε στην πλάτη του άλλου γιατί το αέριο απλωνόταν στην αρχή πολύ περισσότερο χαμηλά στο πάτωμα
Οι άνθρωποι είχαν γαντζθεί ο ένας πάνω στον άλλο
είχαν γδάρει την επιδερμίδα τους
Σε πολλούς είχε ματώσει η μύτη και το στόμα
Τα πρόσωπά τους ήταν πρησμένα και είχαν λεκέδες
Ο σωρός των ανθρώπων είχε λερωθεί με ξερατά με ακαθαρσίες ούρα και με αίμα από εμμηνοροή
Το συνεργείο καθαρισμού ερχόταν με σωλήνες και καθάριζε τα πτώματα με νερό
Μετά τα έσερναν στους ανελκυστήρες και τα ανέβαζαν πάνω στους φούρνους

Το έργο «Η ανάκριση» του Πέτερ Βάις είναι ένα δυνατό έργο που εξιστορεί πραγματικά γεγονότα. Αυτή την περίοδο παίζεται στο Θέατρο Τζένη με ένα πολυπληθή θίασο και πρωτεργάτη τον Κώστα Καζάκο και συμμετοχή από το Νίκο Μπογιόπουλο.

Είναι σοκαριστικό να ξέρεις ότι όλα όσα περιγράφονται έχουν γίνει και πολλοί, νοσταλγούν εκείνες τις μέρες. Τις αναπολούν ρεμβάζοντας και επιθυμούν την επιστροφή τους. Όλοι αυτοί μπορούν να έχουν στο μυαλό τους αυτό:

ΜΑΡΤΥΣ 3:
Από τα 9 εκατομμύρια 600 χιλιάδες καταδιωχθέντων που ζούσαν σε περιοχές που εξουσίαζαν οι διώκτες τους εξαφανίστηκαν τα 6 εκατομμύρια
Και πρέπει να υποθέσουμε ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς εξοντώθηκαν εκ προθέσεως
Όσοι δεν ντουφεκίστηκαν και δε βρήκαν το θάνατο από ξύλο βασανιστήρια ή από αέρια
πέθαναν από εξοντωτική δουλειά πείνα μικρόβια ή δυστυχία
Μονάχα σ’ αυτό το στρατόπεδο δολοφονήθηκαν πάνω από τρία εκατομμύρια άνθρωποι

Τοίχος από κάποιον θάλαμο αερίου στο Άουσβιτς

ΥΓ: Στους διαλόγους τα σημεία στίξης είναι ολοφάνερο ότι απουσιάζουν. Αυτό έγινε εκ προθέσεως γιατί και στο βιβλίο τα σημεία στίξης είναι ανύπαρκτα και αυτό - κατά τη γνώμη μου - για να αφαιρεθεί το οποιοδήποτε συναίσθημα από το κείμενο, ή ενδεχομένως τα πρακτικά να γράφονταν κατά αυτό τον τρόπο.