Ο Μάκης και η μαγειρική..! (true story)

Ο Μάκης δεν μαγειρεύει συχνά. Βασικά δεν μαγειρεύει σχεδόν καθόλου. Για την ακρίβεια, η σχέση του Μάκη με την κουζίνα επικεντρώνεται εν γένει στο χώρο «κουζίνα» και όχι στην οικοσκευή αυτή καθ’ αυτή. Συγκεκριμένα μάλιστα στο ψυγείο· κι όχι απλώς στο ψυγείο αλλά, κυρίως, στο πρώτο ράφι κάτω-κάτω εκείνο με τις μπύρες (ξέρεις…).

Οπότε ναι, μπορούμε να πούμε ότι η σχέση του Μάκη με την κουζίνα είναι ανάλογη της σχέσης ενός χρυσόψαρου κι ενός αριθμομνήμονα ή του Ντόναλντ Τραμπ κι ενός ορθολογικά σκεπτόμενου και νοήμονος ανθρώπου (μπορείς να φανταστείς πώς καταλήγει η ιστορία ε..;).

Ένα καλοκαιρινό πρωινό -που για το Μάκη κυμαίνεται μεταξύ 1 και 2 μετά μεσημβρίας- παίρνει την απόφαση ζωής να το παίξει για λίγο παιδί των Φρονίμων που λέει και η παροιμία: να μαγειρέψει προτού πεινάσει, πράγμα αδιανόητο για τον Μάκη. Έτσι, χασμουριέται, ξύνεται, βρέχει το πρόσωπό του (που τον απογοητεύει λίγο κοιτώντας το στον καθρέφτη εδώ που τα λέμε) με νερό από τη βρύση και βαδίζει αποφασιστικά (ανάλογη αποφασιστικότητα είχε και στην παραλία δες ΕΔΩ) για το γενικότερο χώρο της… κουζίνας! Την ημέρα εκείνη θα ξεπερνούσε τον εαυτό του πραγματικά! Είχε αποφασίσει να δοκιμάσει και να τερματίσει τις δυνάμεις και τις γνώσεις του στην μαγειρική!

Είχε αποφασίσει να βράσει αυγά..! Ε… ναι… Awkward... Δεν είναι και το άκρον άωτο της μαγειρικής αλλά καλύτερα να μην του το πούμε.

Παρόλα αυτά, ο Μάκης γνωρίζει, γιατί δεν είναι κανένας χθεσινός όπως έχουμε επαναλάβει πολλάκις, ότι για να βράσει κανείς αυγά χρειάζεται κατ’ αρχήν… αυγά!

«Αυγά… Αυγά..; Ψυγείο!» συμπεραίνει και ανοίγει την πόρτα του ψυγείου για να τσεκάρει.

Τα-ρα-τα-τααααα!

Μία λάμψη βγήκε από το ράφι του ψυγείου που είχε τρία μοναχικά αυγουλάκια σε ζαχαρο-κοκαλί απόχρωση, σαν να γινόταν Ανάσταση! Τα πιάνει προσεκτικά για να μην φάει ομελέτα εν τέλει και τα τοποθετεί απαλά-απαλά σε ένα πιάτο στον πάγκο της κουζίνας.

Προσπαθεί να φανταστεί την επόμενή του κίνηση όταν θυμήθηκε ότι είχε δει τη μάνα του όταν ήθελε να βράσει μακαρόνια που ζέστανε νερό στο βραστήρα. «Άρα», συμπεραίνει, «θα βράσω νερό στο βραστήρα για να βράσουνε γρήγορα και τα αυγά!». Βάζει 1,5 λίτρο νερό στο βραστήρα και τον θέτει σε λειτουργία.

Μέχρι να βράσει το νερό μέσα στο βραστήρα, ακουμπάει ένα μικρό κατσαρολάκι στο μάτι της κουζίνας και το ανάβει. Μόλις ζεστάθηκε το νερό στο βραστήρα, ρίχνει το νερό στο κατσαρολάκι και πιάνει μία τρυπητή κουτάλα για να ρίξει μέσα στο βραστό νερό τα αυγά. Τα βάζει όλα μαζί πάνω στην τρυπητή κουτάλα ισορροπώντας τα με απόλυτη επιδεξιότητα, και τα βυθίζει στο νερό που είχε αρχίσει να βγάζει χοντρές φουσκάλες!

Μόλις ήρθαν τα αυγά σε επαφή με το καυτό νερό έσπασαν και το ασπράδι ξεπρόβαλε από μέσα, στην αρχή δειλά και μετά όλο και περισσότερο! Το νερό είχε αρχίσει να παίρνει μία ασπροκίτρινη απόχρωση, ακριβώς όπως και το πρόσωπο του Μάκη… Κοίταζε το θέαμα μπροστά του ο καημένος ο Μάκης όλο απορία.

«Αφού έτσι γίνεται! Δεν καταλαβαίνω…»

Πυκνοί καπνοί άρχισαν να βγαίνουν από το κατσαρολάκι που το περιεχόμενό του διαλυόταν με απίστευτη ταχύτητα. Τα αυγά είχαν ραγίσει και σπάσει σε πολλά σημεία με το περιεχόμενό τους να διασκορπίζεται μέσα στο νερό αναβλύζοντας μία όχι και τόσο ευχάριστη μυρωδιά. Τα ρουθούνια του Μάκη υπέφεραν και χωρίς να το πολυσκεφτεί βγάζει το κατσαρολάκι από το μάτι και το βάζει μέσα στο νεροχύτη, αδειάζοντας ένα μπουκάλι ξύδι, πάνω στα αυγά από το Τσέρνομπιλ! 

Ανοίγει πόρτες και παράθυρα ο Μάκης και πιάνοντας μία πετσέτα, αρχίζει και κάνει αέρα μπας και καταφέρει να φύγει όλη αυτή η μπόχα! Αποκαρδιωμένος και με τους καρδιακούς παλμούς του να επιστρέφουν στο φυσιολογικό, αποφάσισε να γράψει ένα σημείωμα για να το βάλει στην πόρτα του ψυγείου με μαγνητάκια. Ήθελε να το βλέπει κάθε φορά που θα του έμπαιναν παρόμοιες αλλοπρόσαλλες ιδέες.

Το σημείωμα ήταν λιτό, μικρό και περιεκτικό:

Συνταγή για βραστά αυγά:

Παραγγέλνουμε δύο σουβλάκια!

ΥΓ: Η ιστορία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα!