Ο Άγιος Βασίλης καταλαμβάνει το Hollywood!

Ναι είναι γεγονός! Ο Άγιος Βασίλης το πήρε απόφαση και έκανε ΝΤΟΥ στη μεγαλύτερη κινηματογραφική βιομηχανία παγκοσμίως!!

Πηγή: blogg.expedia.no

Από την Ιαπωνία... στου Μαρκάκη!

Ήταν βράδυ...
 
Ο Sick Nick περπάταγε σκεπτικός στα σοκάκια του Ρεθύμνου. Ήταν μόνος γιατί ήθελε να είναι μόνος! Ήθελε να σκεφτεί. Να δει πώς είχαν πάει τα πράγματα... 

Το ταξίδι στην Ιαπωνία είχε παράξει αποτελέσματα και προσπαθούσε να τα αξιολογήσει.

Μαθαίνοντας την ιερή και συνάμα μυστική τέχνη των ninja επέστρεψε στον τόπο του και την εφάρμοσε. Μεταμορφώθηκε στον Sikaki Nokizaru... 

Συνεχίζοντας να περπατά και να συλλογάται, το ίδιο βράδυ είπε "What the hell?"  και άραξε στου Μαρκάκη να πιει μια!

Εξομολογήσεις και αλήθειες όταν το οινόπνευμα ρέει...

Εκεί από Sikaki Nokizaru μεταμορφώθηκε σε Ali-Φ, το alter ego του!

 

Όποιος ελπίζει στο θεό... μαζεύει τα σκουπίδια!

Όλοι οι Έλληνες γενικά έχουμε πρόβλημα με τα σκουπίδια μας. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα υλικά που ανακυκλώνονται στις σωστές κατηγορίες και αυτό, έχει ως αποτέλεσμα να τα πετάμε όλα στον ίδιο κάδο (ή στο δρόμο πολλές φορές). Κι εγώ έχω πιάσει τον εαυτό μου να βαριέμαι να μπω στη διαδικασία να βάλω κάτι στη σακούλα με τα ανακυκλώσιμα που έχω σπίτι μου. Να βαριέμαι να ξεπλύνω το δοχείο του αφρόλουτρου προτού το βάλω στη σακούλα με τα ανακυκλώσιμα. Να μην έχω την υπομονή να περιμένω να γεμίσει η σακούλα με τα ανακυκλώσιμα για να την πετάξω, βάζοντας το σακουλάκι από τα γαριδάκια στα σύμμεικτα σκουπίδια μου... Προσπαθώ όμως.

Ένα πρόσφατο ταξίδι μου στη Γερμανία με έκανε να σκεφτώ λίγο παραπάνω. Τώρα θα μου πεις «Μα τι συγκρίνεις τώρα;». Ε, ναι... Έτσι πάει. Αν σκεφτείτε πως ένας γείτονας μας έκανε παρατήρηση που επιχείρησα να πετάξω τα σκουπίδια μου (σύμμεικτα) σε ένα κάδο που ήταν πράσινος λέγοντάς μου «Αυτός είναι ο δικός μου κάδος. Πού μένεις; Εκεί; Εκεί να τα πετάξεις!». Βέβαια αυτό είναι ελεύθερη μετάφραση γιατί δεν μιλάω γερμανικά, άντε καμιά λέξη σκόρπια. Ο άνθρωπος αυτός ήταν επιστάτης σε εκκλησία! Καλό κι αυτό.

Ένας άλλος μας βλέπει από δίπλα που από ότι κατάλαβα, ήταν επιστάτης σε σχολείο μου έδειξε έναν κάδο στην αυλή του και μου είπε ότι μπορώ να τα πετάξω εκεί. Οπότε υπάρχουν και οι δύο πλευρές.

Μία άλλη μέρα κράταγα μία μικρή σακούλα και ήθελα να την πετάξω σε ένα καλαθάκι αχρήστων στο δρόμο, αλλά με σταμάτησαν. Μετά είδα ότι το καλαθάκι είχε έναν πάκο σακούλες από έξω και κατάλαβα...

  

Ένα άλλο περιστατικό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι είδα πολλούς ανθρώπους να ψάχνουν μέσα σε αυτά τα καλαθάκια -όπως φαίνεται δεν είναι μόνο για κουράδες σκύλων- αλλά δεν έψαχναν να βρουν κάτι να φάνε... Αναζητούσαν μπουκάλια. Πλαστικά, γυάλινα, αλουμινένια. Ό,τι μπορούσαν αν βρουν. Στη συνέχεια τα πήγαιναν σε ένα μεγάλο σούπερ-μάρκετ και τα έβαζαν σε ένα μηχάνημα που τους έκοβε μία απόδειξη. Με αυτή την απόδειξη πληρώνονταν για την ανακύκλωση που έκαναν. 0,08€ για τα γυάλινα και 0,2€ για τα πλαστικά.

Τώρα πού θέλω να καταλήξω!

Όταν βγαίνεις από το σπίτι σου και βλέπεις αυτό:

Δεν μπορείς παρά να νευριάσεις. Ο δήμος Ρεθύμνου θέσπισε ένα καινούριο σύστημα -που μέχρι να το καταλάβουν όλοι γινόταν ο κακός χαμός από την ασυνεννοησία- αποκομιδής απορριμμάτων στην παλιά πόλη.

Ξέρεις ότι Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή-Κυριακή βγάζεις τα σύμμεικτα και Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο τα ανακυκλώσιμα. Δεν είναι πολύ δύσκολο.

Υπάρχουν προβλήματα βέβαια αν μία οικογένεια είναι 5μελής ας πούμε, δεν μπορεί να καλυφθεί με το μικρό κάδο που της έδωσε ο δήμος και τα σκουπίδια που βγάζει τις δύο μέρες είναι πολύ περισσότερα! Αλλά το φαινόμενο της φωτογραφίας δεν έγινε σε μία οποιαδήποτε πόρτα... Και φυσικά δεν έγινε από τον ένοικο του συγκεκριμένου σπιτιού που χρόνια τώρα παραμένει ακατοίκητο και διαλύεται σιγά-σιγά... Ένα παράδειγμα:

 

Έγινε σε μία από τις διασημότερες πόρτες του Ρεθύμνου! Με το υπέροχο θύρωμα με το χαρακτηριστικό «Qui sperat in deo sublevabitur» που σημαίνει «Όποιος ελπίζει στο θεό θα ανακουφιστεί».

Ε, λοιπόν, αν ελπίζει η πόρτα στο θεό, ίσως και να ανακουφιστεί... από τα σκουπίδια!

Ρε παιδιά, λίγη αξιοπρέπεια!

Balkan Hotsteppers VS Cypress Hill & Grandmaster Flash

Και κάτι να μας φτιάξει το κέφι πρωί πρωί...!

Thanx to Nikos!

Αλκίνοος Ιωαννίδης - Η μέρα που θα 'ρθει

Όλοι μας τον ξέρουμε και τον έχουμε ακούσει.
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μετά από 5 χρόνια δισκογραφικής απουσίας, έρχεται με «Μία μικρή βαλίτσα» που χωράει όπως λέει, μόνο τα απολύτως απαραίτητα.

Μαζί με αυτά τα απαραίτητα είναι και «Η μέρα που θα 'ρθει». Ένα συγκλονιστικό τραγούδι-αφήγηση που μας λέει για τη μέρα εκείνη, τη μία, που περιμένουμε όλοι μας... ή που φοβόμαστε όλοι μας...

Μπορεί να την έχουμε φανταστεί όλοι κάπως αλλά για τον Αλκίνοο «Η μέρα θα 'ρθει. Κι αν έχω φύγει αυτή θα ‘ρθεί, τεράστια κι ήσυχη». 

Έναν τον βρήκα ξαπλωμένο στις γρίλιες του μετρό

μόνο νερό μου ζήτησε...

Ο άλλος χώθηκε στον κάδο μην παγώσει∙ τον πήρε σκουπιδιάρικο.

Αυτά στις μέρες τις καλές, που ζητιανεύεις να επιστρέψουν...

Κι η κοπέλα στο παγκάκι πεθαίνει ή ανασταίνεται;

Κι εκεί ο σταυρός... ποιον κοροϊδεύει;

Κι οι προύχοντες; Τόσα τους δώσαμε!

Αντί να πάνε διακοπές γερνούν μες στα γραφεία και στα παράθυρα.

Και τα ποιήματα πεταμένα στα σχολεία.

Και τα παιδιά -τα όνειρα- ξοδεύονται στο μίσος.

Κι εγώ... λόγια σπουδαία και ιδέες θαυμαστές! ...και θαυμάστριες.

Μόνο η νυχτερινή μου σιωπή...

-

Κι εσύ, γυμνή ομορφιά του κόσμου, μέσα και δίπλα μου ξυπνάς

και με ρωτάς τι στο καλό με δέρνει και νυχτώνομαι

που ‘χω να σηκωθώ πρωί;

Λογαριασμοί και τράπεζες και τέτοια...

Κι είμαι παλαβός και τέλος πάντων έχει κουνούπια στα παιδιά

και δες μην κατουρήθηκαν...

Χαμογελάς, σκεπάζεσαι και το χαμόγελο κρατά ενώ ξανακοιμάσαι,

όπως στα αρχαία αγάλματα.

Κι όνειρα βλέπεις. Αναλήψεις των πτηνών και των ερώτων.

Κι εγώ ξύπνιος...

Μόνο η νυχτερινή μου σιωπή...

-

Η μέρα θα ‘ρθει.

Κι αν έχω φύγει αυτή θα ‘ρθεί, τεράστια κι ήσυχη.

Τότε -τώρα θα ‘ναι- θα γονατίσει το θεριό,

θα γύρει να λιαστεί ανάσκελο το σκότος,

θ’ απαλλαγεί το μίσος απ’ το μίσος...

η σφαίρα από τον στόχο...

Θα χαωθεί η τάξη της φρίκης

κι ο νόμος -ανάγκη της αποτυχίας μας- θα σβήσει.

Θ’ ανοίξει το κελί, θ’ αλαφρύνει το πάτημα χωρίς την αλυσίδα.

Θα λιώσουν η σημαία και το σκήπτρο,

θα γίνει το σπαθί νερό κι η δίψα παραμύθι.

Κι αν είμαστε- κι αν είμαι λίγος κι υποτακτικός,

μια μέρα, γιατί η μέρα θα ‘ρθει, κάποιοι -εμείς θα είναι-

που θα σταθούν -συνείδηση μες στα αίματα- να που σε όλους και σε μας,

για όλους εμάς, συγνώμη...

Κι όταν μεγάλα τραγουδήσουν

το ασήμαντο, νυχτερινό τραγούδι της σιωπής μας,

θα φέξει επιτέλους το ξημέρωμα...

...μίας νέας τραγωδίας...

 

Υπερ-ήρωες από το 16ο αιώνα!

Ο Γάλλος φωτογράφος Sacha Goldberger δημιούργησε μία παράξενη συλλογή φωτογραφιών από τους προγόνους των αγαπημένων μας υπερ-ηρώων ή υπερ-κακών κατά την περίοδο του 16^ου αιώνα!

Batman

Robin

Catwoman

Joker

Chewbacca

Darth Maul

Darth Vader

R2-D2

Captain America

 

Ironman

Hulk

Spiderman

Superman

Wonder Woman

ΥΓ: Τα κουστούμια να είναι πραγματικές δημιουργίες για τη φωτογράφηση. Τα κόψανε, τα ράψανε και τα φορέσανε! Περισσότερες πληροφορίες στο site του Sacha Goldberger.

Διάσημα ρητά σε σκίτσα

Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε φανταστεί τα διάφορα ρητά σε διάφορες περιπτώσεις, είτε προσωπικές είτε άλλων. Πώς οπτικοποιείται για παράδειγμα η ρήση του Πλάτωνα ότι «Η μουσική [...] δίνει ζωή στα πάντα» στη ζωή μας; Ε, λοιπόν έρχεται μία σειρά εικονογραφημένων ρητών από λίγο-πολύ διάσημους ανθρώπους της Ιστορίας.

Ο καλλιτέχνης, με βάση την Αυστραλία, που οπτικοποίησε ουκ ολίγα διάσημα ρητά από διάφορους ανθρώπους ονομάζεται Gavin Aung Than. Πρώτη του δουλειά το ρητό του Κομφούκιου «Επέλεξε ένα επάγγελμα που θα αγαπάς και δε θα χρειαστεί ποτέ να εργαστείς ούτε μία μέρα στη ζωή σου», αποτελεί τη δική του προσωπική εμπειρία. Παραιτήθηκε από τη δουλειά του σε μεγάλη πολυεθνική, πούλησε το σπίτι του και ξεκίνησε το Zen Pencils, ένα blog με τις δουλειές του και τα προϊόντα που πουλάει.

Πάρτε μία μικρή γεύση σε μετάφραση.

 


Πηγή: zenpencils.com

1 εικόνα 1000 λέξεις (μέρος 2ο)

Σε μία παλαιότερη ανάρτηση είχαμε αναφέρει ξανά ότι 1 εικόνα = 1000 λέξεις. Τώρα, βέβαια, το concept είναι αρκετά διαφορετικό. 

Ο Shanghai Tango με έναν τρόπο τόσο απλό και στοχευμένο μας δίνει τη δική του οπτική σε πολλά και διάφορα ζητήματα, είτε βαρύνουσας σημασίας είτε δευτερεύουσας. Πάντως όπως και να έχει το θέμα τα σκίτσα του είναι απλά, απολαυστικά και καυστικά μερικές φορές.

Γιατί όλα είναι θέμα οπτικής!

Απολαύστε υπεύθυνα...

 Πηγή: boredpanda.com