Νέα Αρχή (BMC)

Πάει καιρός από τη τελευταία φορά που αυτή η γωνιά δραστηριοποιήθηκε, όμως υπήρξαν κάποιοι λογικοί λόγοι κατά κάποιο τρόπο. Υπήρξε ένας Αύγουστος, υπήρξαν διακοπές, υπήρξε ένα Rethpresent Festival . Τώρα όμως αυτά ανήκουν στο παρελθόν και τι έχει σειρά; … μία νέα αρχή!

Μια νέα αρχή σχετίζεται με το νόμο των κύκλων οπότε καταλαβαίνουμε ότι είναι κάτι φυσικό. Μια νέα αρχή είναι π.χ. μια σχολική χρονιά, η αλλαγή των εποχών, το ξημέρωμα μιας καινούργιας ημέρας κ.ά.  Για πολλούς ανθρώπους δεν υπάρχει αυτή η συνειδητή νέα αρχή. Είχα δει παλιότερα κάποιες φωτογραφίες από έναν Αιγυπτιακό ναό, όπου οι Αιγύπτιοι τότε είχαν φτιάξει 365 σφίγγες από την μεριά που ανατέλλει ο ήλιος και 365 σφίγγες από την μεριά που έδυε ο ήλιος (έψαξα να βρω φωτογραφίες αλλά δε θυμάμαι καν το όνομα του ναού ούτε το μέρος και έτσι δε μπόρεσα να βρω να για να τις δείξω). Για τους Αιγύπτιους βλέπετε τότε δεν ήταν στανταράκι ότι ο ήλιος θα ανέτελλε ούτε ότι θα έδυε. Το εκτιμούσαν αυτό και πρόσφεραν προς αυτόν τα παραπάνω.

Μια νέα αρχή είναι πότε «καλή» και πότε «κακή». Στη πραγματικότητα δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, όπως και με πολλά πράγματα, απλά θα λέγαμε ότι είναι «έτσι».

Μια νέα αρχή σημαίνει ότι, περίπου, ξεκινάς από το μηδέν. Δηλαδή δεν έχεις χρήματα, δεν έχεις φίλους, δεν έχεις δουλειά, δεν έχεις σύντροφο, δεν έχεις σπίτι, δεν έχεις χόμπι κ.ά. Αυτό σημαίνει ότι ξεκινάς από το μηδέν. Το ότι δεν έχεις τίποτα σημαίνει ότι πρέπει να γεννήσεις κάτι. Όπως λοιπόν μία γέννα απαιτεί υπομονή, επιμονή, προσοχή και πόνο… έτσι απαιτεί και μία νέα αρχή. Το αποτέλεσμα θα ανταμείψει τον καθένα.

Κάτι που είναι σημαντικό και ξεχνάμε είναι, ότι εμείς οι άνθρωποι έχουμε κάποιες εμπειρίες. Έχουμε έναν κουμπαρά από εμπειρίες (αυτός είναι ο πραγματικός θησαυρός μας…). Σύμφωνα με αυτές τις εμπειρίες λοιπόν είμαστε πότε περισσότερο και πότε λιγότερο προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε μία νέα αρχή. Ανάλογα πως θα χρησιμοποιήσουμε τις εμπειρίες μας θα υπάρχει και ο ανάλογος πόνος, δηλαδή πότε περισσότερος και πότε λιγότερος. Το κακό όμως είναι ότι ξεχνάμε πως περάσαμε κάποιες εμπειρίες και κατά κάποιο τρόπο και αυτές κάνουν τη δική τους νέα αρχή.

Θα λέγαμε ότι όλα σχετίζονται με το αρχαίο ρητό:

«Τα πάντα ρεί» Ηράκλειτος

Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα ποτάμι που ξεκινάει από τη κορφή ενός βουνού για να καταλήξει στη θάλασσα. Μέχρι το νερό να φτάσει στον προορισμό του δε σταματάει καθόλου. Μπορεί σε κάποια σημεία να επιβραδύνει κάπως… αλλά μετά σε ένα άλλο σημείο να τρέχει με περισσότερη ορμή. Το σημαντικό είναι ότι καταλήγει στον προορισμό του: στη θάλασσα, αργά η γρήγορα, για να εξατμιστεί, να γίνει σύννεφα και μετά βροχή σε κάποιο βουνό, χιόνι και πάλι νερό, όπως μάθαμε στο δημοτικό. Φυσικά υπάρχουν και ποτάμια που δε φτάνουν ποτέ στο προορισμό τους και δημιουργείται αυτό που λέμε βάλτος. Ας υποθέσουμε ότι το ποτάμι που ξεκινάει από το βουνό για τη θάλασσα είναι η ζωή, η ορμή, η δύναμη, η χαρά, η ομορφιά. Ας υποθέσουμε ότι το ποτάμι που καταλήγει στον βάλτο είναι η ασκήμια, η στασιμότητα, η μπόχα και ο θάνατος. Τι επιλέγεις; Μα φυσικά το ποτάμι που φτάνει στη θάλασσα… μόνο που σε αυτό δεν ανήκει η ασκήμια και η στασιμότητα, υπ’ όψιν! Αααα… και το ποτάμι δε γυρίζει πίσω, υπ’ όψιν2!

Πρέπει λοιπόν να αποδεχτούμε ότι «κύκλος είναι κύκλους κάνει έτσι κάνουν οι κύκλοι» (ένας στίχος από τον SickNick(!)) και να λάβουμε τα μέτρα μας.

Μια νέα αρχή πότε εμφανίζεται μόνη της και πότε την εμφανίζουμε εμείς.

 bmcakis@gmail.com