Δεν μου αρέσουν πολύ τα ανέκδοτα… αλλά αυτό είναι καλό! Και περιμένοντας να φτάσουμε στην Ιθάκη, κάνουμε μία ολιγόλεπτη στάση…
~
Κάπου, κάποτε, τρία γεροντάκια έπιναν τον ελληνικό τους καφέ στο καφενείο όπως είναι φυσικό. Εκεί λοιπόν που άραζαν βλέποντας τον κόσμο να περνάει έξω από το καφενείο να πηγαίνει πέρα δώθε, ξεκίνησε ο πρώτος:
«Ρε παιδιά έχω ένα πρόβλημα», λέει
«Τι πρόβλημα έχεις;», ρωτάνε οι δύο.
«Να, όταν ήμουν 25 χρονών παλικάρι θυμάμαι να μπορώ να βλέπω το μυρμήγκι από μακριά και να μπορώ να εστιάζω σε αυτό. Μπορούσα να δω τα ίχνη του!»
«Ε, και πιο είναι το πρόβλημα τώρα;»
«Τώρα, ρε παιδιά, δεν μπορώ να δω! ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ!»
Μετά από λίγο ξεκινάει και ο δεύτερος:
«Ρε παιδιά έχω κι εγώ ένα πρόβλημα», λέει.
«Τι πρόβλημα έχει πάλι εσύ;» Τον ρωτάνε οι άλλοι δύο.
«Να όταν ήμουν κι εγώ παλικάρι 25 χρονών μπορούσα να ακούσω μέχρι και την γάτα να περπατάει και να έρχεται από το σαλόνι. Μέχρι και το περπάτημα της γάτας άκουγα!»
«Και τώρα τι;;»
«Δεν ακούω ρε παιδιά! ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ!»
Μετά από λίγο ξεκινάει και το τρίτο γεροντάκι.
«Αφήστε παιδιά... εγώ έχω το μεγαλύτερο πρόβλημα», λέει.
«Τι πρόβλημα καλέ;;!!», ρωτάνε με μεγάλη έκπληξη τα άλλα δύο γερόντια.
«Να, εκεί που συνηθίζω να κάθομαι στο σπίτι μου, στον καναπέ μου, μπροστά από την τηλεόρασή μου και να παρακολουθώ τον αγαπημένο μου σήριαλ (Τούρκικο) περνάει από μπροστά μου συνέχεια αυτή η Ρωσίδα η Λένα και πότε - πότε της ρίχνομαι!»
«Μα κύριε Κώστα, πάλι θέλετε sex;»
«Γιατί Λένα μου, ποιο είναι το πρόβλημα;»
«Το έχουμε κάνει ήδη 5 φορές σήμερα κύριε Κώστα!!»
Κοιτάζονται το ένα το άλλο τα άλλα δύο γεροντάκια και με απορία ξαναρωτάνε:
- Και ποιο είναι το πρόβλημα καλέ;;!!
- ΞΕΧΝΑΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ… ΞΕΧΝΑΩ…
bmcakis@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου