Ο Μάκης και η θάλασσα (Ο γέρος και η θάλασσα το έπιασες ε;)

Του Μάκη του αρέσει η θάλασσα. Κάθε χρόνο περιμένει πώς και πώς το καλοκαίρι για να μπορέσει επιτέλους να απλώσει την κορμάρα του πάνω σε μία σεζ-λονγκ. Κι ας είναι γεμάτη άμμο από αυτόν που καθόταν προηγουμένως. Έτσι και το φετινό καλοκαίρι οργανώθηκε, πήρε τα απαραίτητα (καινούριο μαγιό και πετσέτα εννοείται!) και όρμισε σαν πολιορκητικός κριός προς την κοντινότερη παραλία.

Κι εκεί που ήταν έτοιμος να καταλάβει το κάστρο και να ρίξει την κεντρική του πύλη, φρέναρε απότομα γιατί ήταν κάτι γκομενάκια δεξιά. Ήταν κάτι γκομενάκια αριστερά. Και πήρε ύφος «γα**ο-Τάο» ο Μάκης, έβαλε την πετσέτα στον ώμο (τι; Φλώροι είμαστε;;) και άρχισε να περπατάει αργά-αργά λικνιζόμενος δεξιά αριστερά. “I’m sexy and I know it” και τέτοια! Το αργά-αργά όμως έγινε γρήγορα-γρήγορα και το ύφος κατακτητή έγινε βρεγμένης γάτας γιατί οι πατούσες του είχαν ήδη τσουρουφλιστεί από την καυτή άμμο!

Πηδώντας κωμικά σαν ακρίδα καβάλα σε βατράχι φτάνει, επιτέλους, στην πολυπόθητη σκιά της ομπρέλας. Εκεί χαλαρώνει, φοράει ξανά το ύφος Τσακ Νόρις (μιας και είχε και τα μούσια! Μόδα από πέρυσι) και απλώνει την πετσέτα του πάνω στην ξαπλώστρα! Το τελετουργικό όμως είχε και συνέχεια, και κάνει μία «φραπ», τεντώνεται και βγάζει την μπλούζα με μία κίνηση ματ. Οι πλούσιοι και σφιχτοί κοιλιακοί του δεν υπήρχαν! Δεν είχε βασικά. Προσπαθούσε χρόνια στο γυμναστήριο αλλά δεν… Το έπαιζε πειστικά όμως, τους φανταζότανε!

Απλώνει αντηλιακό σε όλο του το σώμα και ξεκινάει αργά-αργά (τον έβλεπαν τα γκομενάκια) και μετά γρήγορα-γρήγορα (έκαιγε η άμμος!) για τη θάλασσα. Η πρώτη επαφή με το νερό ήταν λίγο τρομακτική. Περισσότερο παγωμένο από ότι το περίμενε και πισωπατάει ελαφρώς τρομαγμένος. Νευριάζει με τον εαυτό του, σμίγει τα φρύδια και ξεκινάει πάλι (είπαμε τα γκομενάκια βλέπουν ακόμα). Το νερό φτάνει μέχρι το γόνατο και ο Μάκης δεν πτοείται! Συνεχίζει αν και αρχίζει να μην του αρέσει η ιδέα… Το νερό φτάνει στη μέση κι εκεί αρχίζουν τα ζόρια: αρχίζει στριφογυρίζει και χαμογελάει πιτσιλώντας το στήθος και την πλάτη του ελαφρά (πολύ κρύο το γαμ***νο σκέφτεται!).

«Χα χα χα…», γελάει αμήχανα και το παίρνει απόφαση. Κλείνει τα μάτια. Παίρνει βαθιά ανάσα. Σφίγγει τη μύτη μην μπει νερό και ετοιμάζεται να βουτήξ…

«Μάκη, έτοιμο το φαγητό!», η φωνή της μάνας του από το κάτω πάτωμα!

Πέφτει τρομαγμένος ο Μάκης από την καρέκλα. Κουνάει το κεφάλι του δεξιά-αριστερά ώσπου να καταλάβει που βρίσκεται. «Εντάξει ρε μάνα! Έρχομαι!», φωνάζει νευριασμένος και κατεβαίνει χωρίς να καίγονται τα πόδια του και χωρίς να τον κοιτάνε γκομενάκια για να φάει το μουσακά της μαμάς.