Μπλα Μπλα Μπλα (BMC)

Είναι αρκετές οι φράσεις και οι έννοιες που έχουν γίνει «καραμέλα» ανά καιρούς. Ενώ έχουν τόσο μεγάλη σημασία και δύναμη, η μηχανοποίηση, η ρουτίνα και η ασυνειδησία τις έχουν «κατεβάσει» αρκετά. Όπως προείπα είναι αρκετές οι φράσεις και οι έννοιες. Είναι η «θετική σκέψη» (ω καλά είσαι!), μια άλλη που μου έρχεται στο μυαλό είναι το «πέφτω και σηκώνομαι» ή το «ψηλά το κεφάλι!» (όχι η μύτη…) ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ… κι άλλες που σίγουρα έρχονται και στο δικό σας μυαλό.

Θα επιλέξω το θεωρία και πράξη!(που θα ήθελα να είναι και ο τίτλος αλλά ίσως έπεφτε βαρύ, να πούμε…)  

Σίγουρα οι πολιτικοί του τόπου έχουν καταφέρει τη μεγαλύτερη ζημιά, αφού από αυτούς ή γι’ αυτούς ακούμε συχνά αυτές τις δύο έννοιες. Και εφόσον μιλάμε για τη μία σαφώς έπεται και η επόμενη. Για να υπάρξει κάτι, δηλαδή, δε χρειάζεται μόνο το μυαλό αλλά και τα χέρια να το υλοποιήσουν.

Δεν είναι όμως μόνο αυτοί.

Μου έλαχε να ασχολούμαι με ένα άθλημα που το λένε ΡΑΠ. Αυτό λοιπόν το άθλημα δεν έχει κάποιες προδιαγραφές όπως τα άλλα αθλήματα, δηλαδή ύψος, βάρος, ηλικία κ.α. Κάθε καρυδιάς καρύδι το πιάνει και ασχολείται! Δεν είναι άσχημο… αρκεί να μη χάσεις το μέτρο, όπως πάντα! (Ορίστε! Κι άλλη φράση «καραμέλα»)

Επαναλαμβάνω ότι δεν είναι άσχημο να ασχολείται ο καθένας γιατί όπως καταλαβαίνουμε το ΡΑΠ εκτός από μεγάλο άθλημα είναι και μεγάλο όπλο και αυτοί που ξέρουν να το χρησιμοποιούν καλά, πετυχαίνουν «ψηλούς» στόχους. Αλλά στο θέμα μας…

Το θέμα έχει να κάνει με αυτούς που δεν το χρησιμοποιούν όπως θα έπρεπε (ή αλλιώς θα χρειαζόταν γιατί έχουμε πρόβλημα και με τη λέξη πρέπει…!) και φυσικά αναφέρομαι σ’  εκείνους που άλλα λένε, άλλα κλαίνε κι άλλα φταίνε.. να πούμε! Κάτι τέτοιους έχουν φοβηθεί τα αυτιά μας! Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτή η αντίληψη  περνιέται από γενιά σε γενιά ή από γειτονιά σε γειτονιά ή από ακουστικά σε ακουστικά… και εξαπλώνεται παντού! Με αυτό το τρόπο, σε όλο το τόπο, έχει εξαπλωθεί ένα «μικρόβιο» σε όλο τον ΡΑΠ τόπο.

Και δε μας έφτανε αυτό, τώρα έχουμε και το ΡΑΠ, ως νέα μόδα. Πως είναι τα γυαλιά εκείνα τα μαύρα τα τετράγωνα; Ε, έτσι είναι και οι Ραπάδες! Σε κάθε παρέα υπάρχει τουλάχιστον ένας! Και εντάξει… δε το λέω για κακό! Το κακό είναι ότι, εκτός από τις γυναίκες που γουστάρουν τους Ραπάδες (χα-χα) τώρα έχουν μπει στο παιχνίδι και οι άντρες. Ακούνε λοιπόν αυτόν τον τυπά στην παρέα τους να «φτύνει»: «άλλα θέλω, άλλα κάνω, άλλα λέω, άλλα φτάνω..» και πωρώνεται! Έτσι λοιπόν και εκείνος μετά θα πάει άλλου και θα λέει τα ίδια. Η διαφορά είναι ότι δεν θα έχουν ομοιοκαταληξία!

Σαφώς δε θέλω να ρίξω τόοοοσο μεγάλο φταίξιμο στο άθλημα και στους αθλητές του ΡΑΠ, όσο μπορεί να φάνηκε, αλλά όταν λέμε να φτιάξουμε μια κατάσταση ξεκινάμε πρώτα από «εμάς» και μετά πάμε να φτιάξουμε τους «άλλους».

Και επειδή το τράβηξα παραπάνω απ’ όσο ήθελα… θα σταματήσω εδώ, να πούμε.

  

«Ώρα για πράξη, ώρα για αφηρημένη δράση»

Ψυχοδράμα ft. Παράξενος – Στην παράκρουση της Νότας

bmcakis@gmail.com