Το καλοκαίρι
είναι σχεδόν στο αποκορύφωμά του με όσους δεν έχουν κάνει ως τώρα διακοπές να
τις προγραμματίζουν μέχρι το τέλος του μήνα… και δεν είναι λίγοι. Η πολυαγαπημένη
μου πόλη, που μου ‘λάχε να ζω, είναι
πολυαγαπημένη και για άλλους καθώς έχει μεγάλη ζήτηση από επισκέπτες έλληνες
και μη. Αναπόφευκτα… η κίνηση στους δρόμους είναι αποπνικτική…
Όσοι είναι
οδηγοί αυτοκινήτων ή μοτοσυκλετών γνωρίζουν ότι χρειάζεται να έχεις άδεια
οδήγησης για να βγεις στο δρόμο και να οδηγήσεις, νόμιμα. Το να έχεις «άδεια
οδήγησης» ή αλλιώς όπως λέμε «δίπλωμα», σημαίνει ότι έχεις περάσει κάποιες
εξετάσεις και κάποιοι εγκεκριμένοι άνθρωποι σε έχουν ορίσει άξιο να οδηγήσεις.
Το πρώτο πράγμα (αν θυμάμαι καλά) ή
το σημαντικότερο, όταν είσαι στη διαδικασία για να σου δοθεί η άδεια οδήγησης,
είναι να γνωρίσεις τον Κ.Ο.Κ δηλαδή τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Με λίγα
λόγια, ο Κ.Ο.Κ. είναι ένα σύνολο κανόνων για την αρμονική συμβίωση των
αυτοκινήτων και των μοτοσυκλετών στους δρόμους.
Όταν κάποιος
οδηγός λοιπόν δεν ακολουθεί τον Κ.Ο.Κ., παραβιάζει τους κανονισμούς… εσκεμμένα
ή μη. Αυτό είναι το λιγότερο που μπορεί να συμβεί γιατί παράλληλα
δημιουργούνται συγκρούσεις, ατυχήματα και όπως πολύ καλά ξέρουμε και θάνατοι!
Ωραία… στο
θέμα μας λοιπόν.
Αυτό που
γίνεται στους δρόμους είναι πραγματικά απερίγραπτο. Προχωράς με το αμάξι σου
όμορφα και ωραία και μέσα στη κίνηση χάνεται η μπάλα αφού σου πετάγονται μηχανάκια
ακόμα και από τα δεξιά σου (που υποτίθεται ότι απαγορεύεται) και με ταχύτητα
κιόλας, ενώ μπροστά σου βρίσκεται μία ουρά αυτοκινήτων 2 χιλιομέτρων! Ο άλλος
δε σταματάει στο STOP, ο άλλος παρκάρει ακριβώς έξω από το μαγαζί
που θέλει να ψωνίσει και με αυτό τον τρόπο κλείνει το ένα από τα δύο ρεύματα
κυκλοφορίας(!!!), ο άλλος στρίβει χωρίς να ανάψει φλας… καλά αυτό το τελευταίο
ειδικά… δηλαδή είναι αυτή η κλασσική ερώτηση που γίνεται κατά καιρούς «ΤΑ ΦΛΑΣ
ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ;»
Και τώρα
συγχωρέστε με γιατί θα βγάλω από μέσα μου μία μεγάλη αλήθεια με κακό τρόπο:
Όταν οδηγάμε… ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ,
ΕΝΤΑΞΕΙ ΖΩΝΤΟΒΟΛΑ; ΟΤΑΝ ΟΔΗΓΑΜΕ ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ!!! ΕΝΤΑΞΕΙ ΖΩΝΤΟΒΟΛΑ;;;
Το από πάνω
θα έλεγε κανείς ότι είναι ένα light ξέσπασμα
ενός αγανακτισμένου Έλληνα οδηγού. Καταλαβαίνετε γιατί είναι light ε…;
Καταλαβαίνετε πόσο θερμόαιμοι γενικά είναι οι Έλληνες οδηγοί για να λέγεται το
παραπάνω light ξέσπασμα ε…;
Και εκεί που
με πιάνει σύγχυση στο αυτοκίνητο σε κάθε περίπου 20 μέτρα, γιατί σε κάθε 20
μέτρα περίπου συναντώ και μια περίφτωση, λέω «τι χαλιέσαι; Άνθρωποι είμαστε,
λάθη κάνουμε, καμιά φορά ασυνείδητα… εντάξει βρε αδερφέ δείξε λίγη επιείκεια!».
Και τότε μου
σκάει… ανθρωπάκια – αυτοκινητάκια ! Σαν τα αυτοκινητάκια είναι και τα
ανθρωπάκια!
Πραγματικά,
ο καθένας άνθρωπος ας πούμε είναι ένα αυτοκίνητο που τραβάει μια πορεία. Άλλοι
σε καθημερινή βάση άλλοι λιγότερο. Όταν λοιπόν τον άνθρωπό μας τον πιάσει αυτό
το άγχος και το στρες… δε τον νοιάζει πράμα! Θα παρκάρει όπου βρει, θα
προσπεράσει στη στροφή, θα στρίψει δίχως φλας… θα κάνει ότι χρειαστεί για να
κάνει γρήγορα τη δουλίτσα του.
Έτσι δεν
είμαστε κι εμείς οι άνθρωποι; Όταν
είμαστε «φορτωμένοι» υπολογίζουμε τίποτα; Γινόμαστε αλαζόνες, υποκριτές,
ψεύτες, άτιμοι, αγενείς, κομπλεξικοί… αρκεί να κάνουμε τη δουλίτσα μας! Αρκεί
να γεμίσουμε τη κοιλίτσα μας! Δε μας νοιάζει πράμα άλλο πέρα από αυτό. Δε μας
νοιάζει ποιος είναι μπροστά μας, ποιος πίσω μας, ποιος πλάι μας. «Θολώνουμε» με
αποτέλεσμα να θολώνεται και η συμπεριφορά μας απέναντι στους ανθρώπους και στα
πράγματα.
Και μετά μου
ξανασκάει… Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας - Κώδικας
Συμπεριφοράς.
Όπως είπαμε
και πιο πάνω ο Κ.Ο.Κ. είναι ένα σύνολο κανόνων για την αρμονική συμβίωση των
αυτοκινήτων και των μοτοσυκλετών στους δρόμους. Ε, επόμενο είναι να υπάρχει και
ένα σύνολο κανόνων για την καλύτερη δυνατή συμβίωση των ανθρώπων. Και ναι…
είναι ένα σύνολο κανόνων γιατί σε μερικούς - μερικούς δεν αρέσει το «κανόνες»
ούτε τα «πρέπει» αλλά ανεξάρτητα από την αρέσκεια τους, αυτά υπάρχουν, κι αυτό
είναι ένα θέμα που θα μιλήσουμε άλλη φορά...
Το θέμα
είναι ότι όταν κάποιος με το αυτοκίνητό του παραβιάζει τον Κ.Ο.Κ., ο απλός
καθημερινός άνθρωπος μπορεί να τον επιπλήξει (αν και δε το κάνει πολλές φορές ή κι αν το κάνει θα το κάνει με
«λάθος» τρόπο)… ενώ ο τροχονόμος μπορεί να του κόψει μία ωραιότατη κλήση
και έτσι πιθανότατα θα πάρει το μάθημα του με την πρώτη. Σε περίπτωση που δε
γίνει έτσι θα χρειαστεί και δεύτερη και τρίτη…
το μάθημά του όμως θα το πάρει.
Πού πρέπει
να καταλήξουμε τώρα και τι συμπεράσματα να βγάλουμε; Έχω μπερδευτεί λίγο. Εξαρχής αυτό που ήθελα να
πω ήταν να μη κωλώνουμε να επιπλήττουμε κάποιον άμα έχει κάνει κάποια παράβαση
στο δρόμο (π.χ ο μαλάκας μιλάει στο
τηλέφωνο και οδηγάει) ή και εκτός
«δρόμου». Κάποιες φορές τα λάθη γίνονται ασυνείδητα, οπότε είναι καλό να
παρεμβαίνουμε. Όπως επίσης είναι καλό να καταλάβουμε κάποιους κώδικες
συμπεριφοράς… ευγένειας, καλοσύνης, επιείκειας κ.α. Θα βοηθήσουν πολύ στο να
κάνει ο καθένας τη «δουλειά» του και να γεμίσει την «κοιλίτσα» του ή να βαδίσει
το «δρόμο» του σωστά και ωραία, χωρίς να ενοχλεί, χωρίς να ενοχλείται.
Εν τέλει μου
έρχεται ένα στιχάκι του Ταυτισμένου Λάθος που δε ξέρω… είναι από εκείνα τα
στιχάκια που λέω ότι ούτε οι ίδιοι οι ραππάδες που τα γράφουνε δε ξέρουνε τι
λένε… και το λέω συχνά!
«Τι κι αν
στράβωσε ο δρόμος, ΠΑΝΤΑ φταίει ο οδηγός» Ταφ. Λάθος – Έχουμε πήξει
Οπότε
φροντίζουμε να οδηγάμε σωστά έχοντας υπόψη
τον κώδικα κυκλοφορίας και τον κώδικα συμπεριφοράς… για να μην έχουμε
«ατυχήματα» ή «θανάτους»… ναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου