Σκέφτομαι μόνο πώς θα ζήσω
Πώς θα κατακτήσω
Ήρθα στον κόσμο αυτό δε γίνεται να κάνω πίσω
Δεν την είδα ποτέ έτσι, πάντα κάνω ό,τι πρέπει
Διακτινίζομαι σε μέρη όπου δε μ' υπολογίζουν
Μα τα κομπιουτεράκια δε μπορούν να μ' αναλύσουν
Ούτε μίσος ούτε αγάπη, το συναίσθημα στην άκρη
Απλά τα πράγματα ώρα να πεθάνεις για κάτι
Και θα δεις είσαι από ατσάλι κόβει μόνο με το μάτι
Η πραγματικότητα λυγίζει με τη φαντασία ταιριάζει
Θάλασσες βουνά κινεί κάποιος που μας μοιάζει
Άνθρωπο τον λένε σταμάτησε να ψάχνεις μάγκα
Είμαι σαν πυρηνική μη με ταράζεις
Έχω μπόλικα στο νου, στο νου που βράζει
Στην εμβέλεια του κύκλου είμαι καμικάζι
Και δεν είμαι πατριώτης -όχι- ούτε επαναστάτης.
Σκέφτομαι μόνο πώς θα ζήσω
Πώς θα κατακτήσω
Ήρθα στον κόσμο αυτό δε γίνεται να κάνω πίσω
Δεν την είδα ποτέ έτσι, πάντα κάνω ό,τι πρέπει
Με το δικό μου χέρι όλα θα τα κανονίσω
Κι από λίγο κάθε μέρα πέφτουν όλοι στη σκακιέρα
Χάσανε το μονοπάτι, ύπνο φέρανε τα δέντρα
Όλοι τους σε καραντίνα
περιμένουν το συμβάν
Και δεν είναι καλημέρα ώσπου να γίνει το ΜΠΑΜ
Δεν τους είδα να κοιτάν, να μαθαίνουν
Μοναχά μιλάν μιλάν και το μπερδεύουν
Στην πράσινη οθόνη όλοι πάνε όπου θέλουν
Μα σε αυτή τη ζώνη
1+1 να σου πούνε πόσο κάνει αποφεύγουν
Γιατί οι πράξεις τους είναι άλυτες
Το πλάνο τους είναι αχανές
Μεγάλωσες μα δεν κατάλαβες
Προσπάθησες; Ξαναπροσπάθησε
Χάθηκες μα δεν κάηκες
Πίσω στην αρχή πάλι ρε
Τι θα 'θελες; Τι δε θα 'θελες;
Όλα είναι εδώ εμένα άσε με
Θα ζήσω. Θα κατακτήσω
Ήρθα στον κόσμο αυτό δε γίνεται να κάνω πίσω
Δεν την είδα ποτέ έτσι, πάντα κάνω ό,τι πρέπει
Με το δικό μου χέρι όλα θα τα κανονίσω
ΥΓ: Όλα στο χέρι μας είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου