Ο Μάκης ακούει hip hop μουσική.
Αν τον ρωτήσεις αυτό θα σου πει. Άκουγε hip hop μουσική
από τότε που οι Ζωντανοί Νεκροί θα
έβγαζαν τον «Πρώτο Τόμο». Ακόμα και από τότε που οι Παρεμβολές δεν είχαν ακόμα δημιουργηθεί για να διαλυθούν.. Εντάξει οι
FFC υπήρχαν αλλά ήταν στο πρώτο τους cd.
Τότε που δεν ήξερες ποιος είναι ο dj τους: ο Everlast ή ο Sparky-T;
Τότε που ήταν ζωντανός ακόμα ο 2Pac κι ο Biggie αν και δεν τους ήξερε! Τότε που στο σχολείο ήταν ένας ο χιπχοπάς
κι ένας ο μεταλάς και τα λέγανε γιατί είχαν κάτι κοινό! Μία μειονότητα όλη δική
τους: ένα ολόκληρο είδος μουσικής!
Φυσικά υπήρχαν κι αυτοί που άκουγαν Bomfunk Mc’s και έλεγαν «Ακούμε την ίδια μουσική!» (πφφφφ). «Γουάκα μά κοφόν».
Αλλά αν τον ρωτήσεις τώρα θα σου πει «Ακούω
hip hop». Και θα το πει
ευθαρσώς. Χωρίς να κοκκινίζει ή να μεταμορφώνεται σε cool παιδί των 90’s. Με φαρδύ παντελόνι, ξανθές ανταύγειες, τεράστια μπλούζα
και παπούτσια του μπάσκετ με το τεράστιο “air”
στο πλάι. Θα στο πει και το κακό είναι ότι θα το εννοεί! Βέβαια, αυτό δεν είναι
κακό. Το κακό δεν είναι ότι το λέει, γιατί εκείνος ξέρει τι εννοεί. Το κακό
είναι τι καταλαβαίνουν οι άλλοι όταν το ακούνε.
Θα μπορούσε να εννοεί trap, dub, new age, boom bap, underground, mainstream
ή το κακό αλλά πάντα κλασικό (ελληνική
πατέντα) κλαρινο-hiphop. Ό, τι και να εννοεί δεν είναι αυτό που καταλαβαίνει ο άλλος
όταν το ακούει. Και φυσικά τώρα είναι εύκολο! Τώρα όλος ο κόσμος ξέρει τι είναι
hip hop και rap. Τώρα δεν ακούγονται
σαν σκόρπια γράμματα βαλμένα στην τύχη σε μία σειρά (αν και πάλι τον κοιτάνε
στραβά όταν το λέει).
Αλλά ο Μάκης, αναπολεί εκείνη την εποχή.
Τότε που στηνόταν στα δισκάδικα της πόλης του και ο πωλητής του έλεγε ότι αυτό
το cd που ζητάει δεν υπάρχει (όχι δεν το έχει!). Ενώ το είχε δει
στο ένα περιοδικό που τύχαινε να ασχοληθεί με τη μουσική του. Ο Μάκης ακόμα
θυμάται τότε που περίμενε να συνδεθεί με το 56άρι modem
και να μιλήσει με τους φίλους του στο κανάλι του mIRC hip-hop-addicts για να ανταλλάξουν απόψεις και νέα!
Ακόμα θυμάται που κατέβαζε ένα mp3 (τι τεχνολογία και αυτή;!) για 4 λεπτά και ευχόταν να μη
σηκώσει η μάνα του το ακουστικό του τηλεφώνου και του κόψει τη σύνδεση και δώσ’
του πάλι απ’ την αρχή.
Ή τότε που ένας φίλος του αγόρασε ένα νέο
δίσκο και του ζήτησε να του τον γράψει σε κασέτα! Για να τον ακούσει μέχρι να
μαζέψει το χαρτζιλίκι του και να τον αγοράσει ο ίδιος. Ή τότε που αγόρασε ένα
δίσκο και τελικά βγήκε ο χειρότερος όλων των εποχών και μετάνιωσε τις 6.000 δρχ
που έδωσε…
Τώρα μοιράζει τα φαρδιά του από εδώ κι από
εκεί σε γνωστούς και φίλους και αναπολεί εκείνη την εποχή. Τότε που περπάταγε
με το ρυθμό από τα ακουστικά (του Walkman εννοείται!). Μπότα=βήμα, ταμπούρο=βήμα κ.ο.κ. Βλέπει τη
στήλη με τα cd του
και θυμάται ότι την τελευταία φορά που μπήκε στο hiphop.gr (κι αυτό υπήρχε από παλιά! Με το download section να
έχει 9 τραγούδια μόνο…) και είδε τους πάντες να πουλάνε τα παλιά τους cd… Συλλεκτικά λέει και μάλλον πιάνουν χώρο μένοντας
σκονισμένα σε κάποιο ράφι ή σε κάποιο κουτί παπουτσιών.
Δε γαμιέται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου