Έχουμε
ακουστά τη λαϊκή παροιμία που λέει: «το
καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι». Ο προβληματισμός αυτή τη φορά
είναι: ποιο είναι τελικά αυτό το καλό
παλικάρι ρε παιδιά; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του; Πώς το αναγνωρίζεις; Δε μπορεί, κάτι θα υπάρχει.
Το μυαλό
είναι ένα μικρό παιδί που του αρέσει να παίζει, όπως αρέσει σε ένα μικρό παιδί
να παίζει. Ασταμάτητα. Προφανώς και ένα τέτοιο ερώτημα για κάποιο νοήμων
άνθρωπο να είναι αιώνιος προβληματισμός ή απλά ασήμαντος. Ε ναι, λοιπόν, σε
αυτή τη μικρή ιντερνετογωνία θα δώσουμε κάποια χαρακτηριστικά του καλού
παλικαριού γιατί εμείς μπορούμε να πάρουμε θέση, να πούμε.
Ξεκινώντας,
θα ξεκαθαρίσουμε ότι δε μπορούμε να δώσουμε ένα σαφή ορισμό, ούτε ξεκάθαρο,
ούτε απόλυτο. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δε μπορούμε να το εξηγήσουμε κάπως.
Δηλαδή, απλά
- απλά, ξεκινάμε λέγοντας ότι το καλό παλικάρι Αγαπάει. Με Α κεφαλαίο. Ξέρει να
Αγαπάει την οικογένειά του, τους φίλους του, τη σύντροφό του, τα ζώα, τα
δέντρα, τα βουνά, τις θάλασσες, τη φύση. Το καλό παλικάρι λέει ευχαριστώ. Ξέρει
να εκτιμάει, ξέρει να είναι ευγνώμων. Το
καλό παλικάρι είναι έντιμο. Κρατάει το λόγο του και δεν προδίδει… ακόμα κι αν
δεν κρατήσει το λόγο του, ξέρει να ζητάει συγνώμη και να ψάξει τρόπους να
ανταποδώσει.
Να ένα ακόμα
καλό χαρακτηριστικό του καλού παλικαριού. Ξέρει ότι «χίλιες φορές κι αν πέσω, χίλιες και μία πρέπει να σηκωθώ». Ξέρει
να υπομένει, ξέρει να επιμένει. Δεν το βάζει κάτω, προσπαθεί.
Ξέρει να
γελάει και ξέρει ότι πρέπει να κάνει και τους άλλους ανθρώπους να γελάνε.
Γνωρίζει ότι το γέλιο είναι ζωή και τροφοδοτεί τη στιγμή που το απαιτεί. Ακόμα
κι αν στερέψει από γέλιο, ξέρει να «γεννάει» γέλιο.
Το καλό
παλικάρι ξέρει να εκμεταλλεύεται τη ζωή και να ζει έντονα. Να εργάζεται
ακούραστα όταν είναι η ώρα και να ξεκουράζεται επίσης όταν είναι η ώρα. Ξέρει
ότι μια ζωή την έχουμε και δεν πρέπει να χασομεράει. Επίσης, το καλό παλικάρι
ξέρει να βοηθάει. Ξέρει να δίνει βοήθεια πριν του τη ζητήσουν, γιατί νοιάζεται.
Βοηθάει. Βοηθάει πολύ, τους ανθρώπους, τα ζώα, τη φύση. Σέβεται. Έχει μάθει ότι
ο σεβασμός είναι απαραίτητος για την συμβίωση και την ομόνοια. Σέβεται ορατά
και αόρατα.
Εν τέλει το
καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι.
Τα παραπάνω
μπορεί να θεωρηθούν απλά και αυτονόητα. Κι όμως. Όταν κάναμε αυτήν την ερώτηση σε ανθρώπους γύρω
μας, δυσκολεύονταν να πάρουν θέση. Τους «κόμπλαρε» μάλλον η λέξη «καλό» και
έτσι ψάχνανε τρόπους να ορίσουν τι είναι
το «καλό». Να διευκρινίσουμε πρώτα τι είναι το «καλό», το «καλό» είναι κάτι
σχετικό, δεν υπάρχει «καλό»… Από τα καλύτερα που ακούσαμε ήταν κάποιες
διαπιστώσεις όπως «το καλό παλικάρι είναι
σαν τον Αϊ Βασίλη, δεν υπάρχει!» όπως επίσης «το καλό παλικάρι είναι εκείνο που θα
μοιραστεί ένα τοστ. Ούτε εκείνο που θα το φάει μόνος του, αλλά ούτε εκείνο που
θα το δώσει ολόκληρο».
Σαφώς
και το «καλό» είναι μία πολύ σχετική έννοια και ίσως να είναι η πιο σχετική απ’
όλες. Όμως, με απλά παραδείγματα, με απλά λόγια, με απλές σκέψεις, με απλούς
ορισμούς μπορούμε να το δούμε και να το νοιώσουμε. Μπορούμε και έτσι να το
μεταβιβάσουμε.
Έτσι,
αν τύχει ποτέ και έρθει ένα παιδάκι 6 χρονών και σας ρωτήσει «τι είναι το καλό
παλικάρι» … καλό είναι… να του πείτε ότι το καλό παλικάρι είναι εκείνο το
παιδάκι που Αγαπάει τους γονείς και τους Φίλους του. Που λέει ευχαριστώ και
Συγνώμη. Που βοηθάει τους Ανθρώπους. Που λέει Καλημέρα. Και καθώς μεγαλώνει θα
μάθει μόνο του τις λεπτομέρειες…
Μην
του πείτε, τι εννοείς «καλό»; Όπως επίσης μην του πείτε, είναι κάτι σχετικό. Δε
θα καταλάβει.
Καιρός ήταν να γραφτεί κάτι τέτοιο. Κι ευτυχώς γράφτηκε σωστά.
ΑπάντησηΔιαγραφή