Λέγεται ότι
κάποτε ρώτησαν τον Μότσαρτ πιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του. Πως μπορεί
και καταφέρνει να δημιουργεί τέτοιες συνθέσεις, βρε αδερφέ. Εκείνος απάντησε: «είναι
πολύ απλό, όταν καθαρίζω ένα πορτοκάλι…. καθαρίζω
ένα πορτοκάλι!» Τι θέλει να πει με αυτά τα λόγια ο μεγάλος ιστορικός
συνθέτης που αιώνες πριν και αιώνες μετά θα εμπνέει;
Έχουμε
ξαναπεί κάμποσες φορές και απ’ ότι φαίνεται θα ξαναπούμε, από αυτήν εδώ του
κόσμου τη γωνιά, ότι ο κόσμος τρέχει… και δε φτάνει! Αποτέλεσμα αυτού είναι το «Fast Food» που στην Ελλάδα το
ονομάζουμε «σουβλάκι» στην Αμερική το ονομάζουνε «burger». Αυτό όμως το γρήγορο φαγητό
μπορεί να μεταφραστεί και διαφορετικά, αν θέλουμε να το δούμε διαφορετικά.
Έχει υπάρξει
κόσμος και κοσμάκης που έχει διαλαλήσει να «ζούμε
τη στιγμή»! Το έχουν πει μέσα από τραγούδια, από ποιήματα, από ταινίες, από
θέατρα, από διαφημιστικές καμπάνιες… θα έχει βγει και σε μπλουζάκια σίγουρα ή
δε ξέρω και ‘γω που αλλού… Ένα πρόβλημα είναι αυτό, έχει καταντήσει μία
καραμέλα που έχει χάσει τη νοστιμιά της. Για κάποιους που τους αρέσει η γεύση
και η νοστιμιά αυτό είναι ένα θέμα. Για κάποιους άλλους που αγνοούν τη γεύση
και τη νοστιμιά και θέλουν απλά να αναμασάνε… τους αφήνουμε στην ησυχία τους,
αρκεί να αφήσουν και εκείνοι τους άλλους.
Τώρα, το
μεγάλο θέμα είναι οι απεριόριστες πληροφορίες από παντού και πάντα που περνάνε
από μπροστά μας. Αναγκαστικά το μυαλό μας γεμίζει με «σκέψεις, σκέψεις,
σκέψεις» που μας αποτρέπει να πετύχουμε κάτι πάααααρα πολύ σημαντικό: τη συγκέντρωση. Η συγκέντρωση είναι ένα
κλειδί για να μπορέσεις να πετύχεις πολλά πράγματα με αποτελεσματικότητα. Όπως
π.χ να καθαρίσεις ένα πορτοκάλι…! Αν όταν καθαρίζεις ένα πορτοκάλι έχεις τη
σκέψη και τα μάτια αλλού, πιθανότατα να κοπείς.
Είναι
δυνατόν ένας τοξότης να μην συγκεντρωθεί απόλυτα στο στόχο του πριν αφήσει το
βέλος απ’ το τόξο του; Δεν υπάρχει διαφορά όταν καθαρίζεις τα δόντια σου χωρίς
να σκέφτεσαι τίποτα άλλο πέρα να τα καθαρίσεις καλά;
Το επόμενο
μεγάλο θέμα είναι η κάθε στιγμή ξεχωριστά. ΠΡΕΠΕΙ να κατανοήσουμε σιγά σιγά
καθώς μεγαλώνουμε, ωριμάζουμε και συνειδητοποιούμε… ότι κάθε στιγμή είναι
διαφορετική, κάθε διεργασία είναι διαφορετική, οπότε: ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΕΧΕΙ
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΞΙΑ! Θεωρώ, ότι αν το καταφέρουμε αυτό, θα δώσουμε νοστιμιά στη ζωή
μας (ψαγμενιά).
Για να
κλείσουμε σιγά σιγά θα πω αυτό που είχα στο μυαλό μου να πω απλά, αλλά
χρειαζόταν να προσθέσω λίγες «σάλτσες» … έτσι, γιατί μου αρέσει η νοστιμιά!
Λοιπόν, όταν εργάζεσαι, εργάζεσαι! Όταν διαβάζεις, διαβάζεις! Όταν γράφεις,
γράφεις! Όταν τρως, τρως! Όταν είσαι με τη κοπέλα σου, είσαι με την κοπέλα σου!
Όταν κάνεις έρωτα, κάνεις έρωτα! Όταν καθαρίζεις ένα πορτοκάλι, καθαρίζεις ένα
πορτοκάλι!!! Γίνεται να κάνεις έρωτα και να καθαρίζεις ένα πορτοκάλι,
ταυτόχρονα; Γίνεται να διαβάζεις και να γράφεις ταυτόχρονα; Γίνεται να
εργάζεσαι και να είσαι με την κοπέλα σου ταυτόχρονα; Γίνεται να κοιμάσαι και να
τρως ταυτόχρονα; Γίνεται να πας διακοπές και να είσαι μέσα στο στρες και το
άγχος της καθημερινότητας; Κάποιοι θα βιαστούν να πουν ότι κάποια από αυτά
γίνονται… ναι, σαφώς γίνονται, όλα γίνονται, επαναλαμβάνουμε όμως ότι
απευθυνόμαστε σε εκείνους που τη νοστιμιά
προτιμάνε!
Κλείνοντας,
υπενθυμίζουμε: συγκέντρωση στις στιγμές,
αξία στις στιγμές. Μπορείς να πεις ότι είναι μία μορφή επανάστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου