Καθώς φτάνουμε προς το Πάσχα και
οι μέρες έχουνε ένα τέτοιο vibe…
… οι φοιτητές κάνουν τις
καθιερωμένες τους διακοπές, οι γριές χαλάνε τα 10eura στο περίπτερο για να έχουν ψιλά να αφήνουν
στην εκκλησία… μικροί και μεγάλοι που νηστεύουν για χάρη της πίστης… μου ήρθε
μια ιστορία που κλασσικά θα ήθελα να τη μοιραστώ με τους πιστούς που
επισκέπτονται αυτόν τον ιστότοπο.
Κάποτε, κάπου, κάποιος άπιστος
αποφάσισε να τραβήξει μία πορεία σε ένα βουνό. Προχώραγε και ανέβαινε το βουνό
για ώρες. Έφτασε ψηλά.
Την πορεία του όμως δυστυχώς την
σταμάτησε ένας γκρεμός. Και ο κακομοίρης ακόμα πιο άτυχος, σκόνταψε… και έπεσε
στο γκρεμό.
Η ελπίδα όμως όπως λένε πεθαίνει
τελευταία και ο τυχερούλης όπως έπεφτε ξαφνικά πιάστηκε από ένα κλαδί το όποιο
έβγαινε μέσα από μια πέτρα(!).
Τον έκοψε κρύος ιδρώτας βλέποντας
το κενό και σαν ανήμπορος να κάνει κάτι ώστε να σκαρφαλώσει, έκανε το
αδιανόητο. Ο άπιστος ζήτησε βοήθεια από τον Θεό.
-
Θεέ μου σε
παρακαλώ βοήθησέ με!
Ξαφνικά ακούστηκε από το πουθενά
και παντού μία φωνή.
-
Τιιιι
θεεεελεεειιιςς;;;
Ο άπιστος κατενθουσιασμένος
φώναξε.
-
Θεέ μου, εσύ
είσαι; Σε παρακαλώ Θεέ μου βοήθησε με,
κοίταξε την κατάσταση μου, κάνε ένα θαύμα!
Και ξεκίνησε ο διάλογος…
-
Μα εσύ δε πιστεύεις σε μένα
-
Ναι Θεέ μου δίκιο έχεις, ποτέ δεν πίστεψα σε εσένα αλλά τώρα
ΠΙΣΤΕΥΩ, ΠΙΣΤΕΥΩ! Σε παρακαλώ θεούλη μου βοήθησε με να σωθώ και μετά θα σε
ΠΙΣΤΕΥΩ!
-
Ναι καλά, όλοι έτσι λέτε στην αρχή και μετά με βρίζετε πάλι…
-
ΟΧΙ ΟΧΙ Θεέ μου αλήθεια σου λέω, αν με βοηθήσεις θα πιστεύω σε
εσένα θα κάνω τον σταυρό μου, θα κάνω νηστεία, θα πηγαίνω στην εκκλησία κάθε
Κυριακή…
-
ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΣΤΑΜΑΤΑ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΧΩ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ ΑΥΤΑ…
-
Αλήθεια σου λέω Θεέ μου, θα προσεύχομαι κάθε μέρα, θα πράττω τον
λόγο σου, θα φέρω νεολαία στην εκκλησία, ότι θες από μένα, αλλά σε παρακαλώ
βοήθησέ με δε μπορώ να κρατηθώ άλλο από το κλαδί.
-
Κααααλαααα…. θα σου πω τι θα κάνεις για να καταφέρεις να σωθείς.
-
ΠΕΣ ΜΟΥ ΘΕΕ, ΠΕΣ ΜΟΥ!
-
ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΚΛΑΔΙ!
-
Μα Θεέ μου… για τρελό με πέρασες;
(πολύ
ψαγμένο)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή