Τι έγινε
φίλε μου;
Ακόμα δε
μιλάς; Ακόμα περιμένεις; Ακόμα να θυμηθείς; Τι περιμένεις; Νομίζω ότι δεν με
ακούς, με αποτέλεσμα να κάνω κακούς
λογισμούς…
Ή μάλλον…
δεν κάνω κακούς λογισμούς. Κάνω δίκαιους! Λένε ότι το Δίκαιο είναι πιο πάνω από
το καλό και το κακό.
Δε μπορώ να
σε περιμένω άλλο. Δώσε μου το χέρι σου και φύγαμε.
«..το τρένο φεύγει στις 8 και πάω και ‘γω μαζί… υπάρχουν πλάνα.»
-Ταφ Λάθος-
Έχεις δει
ποτέ κανένα τρένο ή πλοίο ή αεροπλάνο να καθυστερεί να φύγει; Όλα φεύγουν στην
ώρα τους. Το τρένο ή το πλοίο ή το αεροπλάνο δεν τα στήνεις… σ’ εμένα γιατί
συμπεριφέρεσαι έτσι; Παραγνωριστήκαμε και δεν το θέλω κάτι τέτοιο.
Ναι φίλε
μου, «άλλος είμαι εγώ και άλλος είσαι
εσύ» - FF.C -, ο καθένας έχει τα δικά του. Όπως επίσης και ο καθένας έχει μέσα
του τη καταραμένη φωνή που του λέει… «κάτσε
λίγο ακόμα… ασ’ το γι’ αύριο!» . Μην ακούς όμως αυτή τη φωνή, άκου την άλλη
που κραυγάζει «ή τώρα ή ποτέ … αν όχι
τώρα, τότε ΠΟΤΕ;!» -Pure Form-
Εγώ δεν
μπορώ να περιμένω άλλο. Καίγομαι, μ’ ακούς; Μη μου βάζεις να πιώ… μη πίνεις και
εσύ! Πρώτα θα δουλέψουμε, θα ιδρώσουμε πρώτα. Μετά θα πιούμε τον ιδρώτα μας.
Θα
τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε! Πρώτα όμως δουλειά…
Μη με
φέρνεις άλλο σε δύσκολη θέση, φίλε μου. Μη με κάνεις να ξαναλέω τα αυτονόητα.
Χάνουμε χρόνο.
Εγώ φίλε μου
έχω σχέδια. Κάνω όνειρα όχι μόνο για μένα, αλλά και για τον κόσμο όλο. Έχω
πάρει τις αποφάσεις μου, πάρε και εσύ τις δικές σου. Δεν θα σε παρακαλέσω.
Αποφάσισε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου