Ganja Rocks Tour στην Κρήτη

Και καθώς μας μπήκε η άνοιξη (ας μη γελιόμαστε σε όλους μπήκε η άνοιξη!), μας ήρθανε τα ζουζούνια της, οι αλλεργίες της, τα φταρνίσματά της, αλλά μην απογοητεύεστε... μας έρχονται και οι Ganja Rocks!

Στις 5 Μαρτίου στο Θόλος bar  (Νικ.Φωκά 86, Μακρύ στενό)


Μαζί με τους Smoka & Sick Nick από Παράνοια.

Η ώρα έναρξης είναι στις 21:00 και είσοδος 6€ με μπύρα.

ΥΓ: Σε κάθε live θα υπάρχουν αυθεντικά CD “Ganja Rocks – Από τη ζούγκλα με αγάπη” με 6 ευρώ για όποιον θέλει να αγοράσει και να στηρίξει.

Φίλε Μου 2 (BMC)

Τι έγινε φίλε μου;

Ακόμα δε μιλάς; Ακόμα περιμένεις; Ακόμα να θυμηθείς; Τι περιμένεις; Νομίζω ότι δεν με ακούς,  με αποτέλεσμα να κάνω κακούς λογισμούς…

Ή μάλλον… δεν κάνω κακούς λογισμούς. Κάνω δίκαιους! Λένε ότι το Δίκαιο είναι πιο πάνω από το καλό και το κακό.

Δε μπορώ να σε περιμένω άλλο. Δώσε μου το χέρι σου και φύγαμε.

«..το τρένο φεύγει στις 8 και πάω και ‘γω μαζί… υπάρχουν πλάνα.» -Ταφ Λάθος-

Έχεις δει ποτέ κανένα τρένο ή πλοίο ή αεροπλάνο να καθυστερεί να φύγει; Όλα φεύγουν στην ώρα τους. Το τρένο ή το πλοίο ή το αεροπλάνο δεν τα στήνεις… σ’ εμένα γιατί συμπεριφέρεσαι έτσι; Παραγνωριστήκαμε και δεν το θέλω κάτι τέτοιο.

Ναι φίλε μου, «άλλος είμαι εγώ και άλλος είσαι εσύ» - FF.C -, ο καθένας έχει τα δικά του. Όπως επίσης και ο καθένας έχει μέσα του τη καταραμένη φωνή που του λέει… «κάτσε λίγο ακόμα… ασ’ το γι’ αύριο!» . Μην ακούς όμως αυτή τη φωνή, άκου την άλλη που κραυγάζει «ή τώρα ή ποτέ … αν όχι τώρα, τότε ΠΟΤΕ;!» -Pure Form-

Εγώ δεν μπορώ να περιμένω άλλο. Καίγομαι, μ’ ακούς; Μη μου βάζεις να πιώ… μη πίνεις και εσύ! Πρώτα θα δουλέψουμε, θα ιδρώσουμε πρώτα. Μετά θα πιούμε τον ιδρώτα μας.

Θα τραγουδήσουμε και θα χορέψουμε! Πρώτα όμως δουλειά…

Μη με φέρνεις άλλο σε δύσκολη θέση, φίλε μου. Μη με κάνεις να ξαναλέω τα αυτονόητα. Χάνουμε χρόνο.

Εγώ φίλε μου έχω σχέδια. Κάνω όνειρα όχι μόνο για μένα, αλλά και για τον κόσμο όλο. Έχω πάρει τις αποφάσεις μου, πάρε και εσύ τις δικές σου. Δεν θα σε παρακαλέσω.  

Αποφάσισε.

Bmcakis@gmail.com

Φίλε Μου (BMC)

Άκου φίλε μου.

 Σε θέλω δίπλα μου. Δε σε θέλω όμως συνέχεια. Άφησε με μόνο, μείνε κι εσύ μόνος. Το ξέρουμε και οι δύο ότι η μοναξιά είναι αρκετές φορές υγεία. Μη το ξεχνάς!

Σε θέλω δίπλα να ανταλλάζουμε τις δυνάμεις μας, όχι τις αδυναμίες μας. Γιατί υπάρχουν ίχνη αμφιβολίας στην εμπιστοσύνη του ενός προς τον άλλον; Αφού είμαστε φίλοι! Τι τρέχει φίλε μου;

Μίλα μου. Θέλω να συζητάμε όπως παλιά. Δε θέλω να κοιτάζουμε τους περαστικούς πίνοντας καφέ. Βαρέθηκα. Σιχάθηκα!

Άντε σήκω φίλε μου, πάμε να κάνουμε ότι είχαμε σχεδιάσει! Θυμάσαι τι λέγαμε; Γιατί δε σηκώνεσαι; Κουράστηκες; Ωραία, ξεκουράσου λίγο. Το ίδιο θα κάνω και εγώ. Δεν είμαστε ρομπότ.

Από πού λες να ξεκινήσουμε; Από τα δύσκολα ή από τα εύκολα;  Πάμε, από τα δύσκολα. Εκεί σε θέλω!

Μη φοβάσαι φίλε μου. Εγώ είμαι εδώ. Μαζί θα ανέβουμε το βουνό. Κράτα με να σε κρατώ!

Το έχουμε ξανακάνει και θα το ξανακάνουμε για όσο χρειαστεί. Αφού γι αυτό είμαστε εδώ. Γουστάρουμε!

Τι θες τώρα; Να πιούμε; Βάλε! Τι θες τώρα, να τραγουδήσουμε; Πάμε! Ό,τι θέλουμε κάνουμε! Τι σκέφτεσαι; Τι σε απασχολεί; Μίλα μου!

Μη μου πεις πολλά! Αφού καταλαβαινόμαστε με τα μάτια. Τόσα περάσαμε. Μία κουβέντα λέμε, δέκα εννοούμε. Άσε τους άλλους να λένε και να λένε…

Λοιπόν, που μείναμε; Μη ξεχνιέσαι! Το βουνό! Σήκω φίλε μου, σχεδόν φτάσαμε. Κράτα λίγο ακόμα!

Κι αν κάποτε μίλησα απότομα. Μη με παρεξηγείς. Το καλό σου και μόνο θέλω. Το ξέρεις αυτό. Αφού είμαστε φίλοι! Είναι δυνατόν να θέλω το κακό σου; Είναι δυνατόν να σε ζηλεύω;

Το ξέρω ότι κι εσύ το ίδιο μιλάς, φίλε μου. Στην ψύχρα. Δεν υπάρχουν συναισθήματα πολλά - πολλά. Μεγαλώσαμε τώρα. Μάθαμε, τι πρέπει και τι δε πρέπει. Έτσι δεν είναι; Μίλα μου!

Πάλι αμφιβάλεις; Ας μείνουμε πάλι για λίγο χόρια. Σκέψου φίλε μου. Θυμήσου ποιος είσαι και ποιος είμαι, τι θέλουμε να κάνουμε, από πού ξεκινήσαμε και προς τα πού πηγαίνουμε. Κοίτα όλα αυτά που καταφέραμε μέχρι τώρα! Δες τα μόνος σου! Δες τα πάλι!

Μην υποτιμάς τον εαυτό σου και μην υποτιμάς και μένα! Δεν είμαστε χόρια τώρα. Τώρα είμαστε μαζί. Μαζί μπορούμε. Πάμε άλλη μία φορά…

Βάζω εγώ κρασί, εσύ τραγούδα!  Έτσι κοπελομάθαμε και δε θα γεροντοξεχάσουμε.

Ακούς φίλε μου;

Bmcakis@gmail.com

The Forest (ταινία μικρού μήκους)

 Εδώ στο deadmic314.blogspot.com έχουμε μία ιδιαίτερη συμπάθεια για τις ταινίες μικρού μήκους και ειδικά για τις animation ταινές μικρού μήκους! Έχουν πάντα κάτι το διαφορετικό και ουσιώδες να σου δώσουν και φυσικά η σημερινή επιλογή δε μπορεί παρά να είναι στο ίδιο μήκος κύματος..

Θα δούμε το Δάσος σήμερα, μία ταινία για ένα κορίτσι που είχε μία σανίδα σωτηρίας, ένα δάσος. Εκεί έβρισκε λίγη ηρεμία.. Τι γίνεται όμως όταν το status quo δεν επιτρέπει να έχουμε σανίδες ηρεμίας...; Η συνέχεια επί της οθόνης:

Νέο κομμάτι... Από Smoka, DeadMic και Didi

Και καθώς τα πράγματα σιγά- σιγά παίρνουν το δρόμο τους για την 1/4/2013, έρχεται ένα νέο κομμάτι να μας κρατάει σε ρυθμό.
Χαλαρή ατμόσφαιρα αλλά όχι και τόσο χαλαροί στίχοι.
Το τι θα γίνει πάντως στο μέλλον κανείς δεν ξέρει , μόνο ο ΧΡΟΝΟΣ...
Αυτός θα μας πει ποια ήταν τα «Αυτά» και αν, όντως στην πραγηματικότητα, «Ήταν»...

Ως τότε βασικά.....

Μπλα Μπλα Μπλα (BMC)

Είναι αρκετές οι φράσεις και οι έννοιες που έχουν γίνει «καραμέλα» ανά καιρούς. Ενώ έχουν τόσο μεγάλη σημασία και δύναμη, η μηχανοποίηση, η ρουτίνα και η ασυνειδησία τις έχουν «κατεβάσει» αρκετά. Όπως προείπα είναι αρκετές οι φράσεις και οι έννοιες. Είναι η «θετική σκέψη» (ω καλά είσαι!), μια άλλη που μου έρχεται στο μυαλό είναι το «πέφτω και σηκώνομαι» ή το «ψηλά το κεφάλι!» (όχι η μύτη…) ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ… κι άλλες που σίγουρα έρχονται και στο δικό σας μυαλό.

Θα επιλέξω το θεωρία και πράξη!(που θα ήθελα να είναι και ο τίτλος αλλά ίσως έπεφτε βαρύ, να πούμε…)  

Σίγουρα οι πολιτικοί του τόπου έχουν καταφέρει τη μεγαλύτερη ζημιά, αφού από αυτούς ή γι’ αυτούς ακούμε συχνά αυτές τις δύο έννοιες. Και εφόσον μιλάμε για τη μία σαφώς έπεται και η επόμενη. Για να υπάρξει κάτι, δηλαδή, δε χρειάζεται μόνο το μυαλό αλλά και τα χέρια να το υλοποιήσουν.

Δεν είναι όμως μόνο αυτοί.

Μου έλαχε να ασχολούμαι με ένα άθλημα που το λένε ΡΑΠ. Αυτό λοιπόν το άθλημα δεν έχει κάποιες προδιαγραφές όπως τα άλλα αθλήματα, δηλαδή ύψος, βάρος, ηλικία κ.α. Κάθε καρυδιάς καρύδι το πιάνει και ασχολείται! Δεν είναι άσχημο… αρκεί να μη χάσεις το μέτρο, όπως πάντα! (Ορίστε! Κι άλλη φράση «καραμέλα»)

Επαναλαμβάνω ότι δεν είναι άσχημο να ασχολείται ο καθένας γιατί όπως καταλαβαίνουμε το ΡΑΠ εκτός από μεγάλο άθλημα είναι και μεγάλο όπλο και αυτοί που ξέρουν να το χρησιμοποιούν καλά, πετυχαίνουν «ψηλούς» στόχους. Αλλά στο θέμα μας…

Το θέμα έχει να κάνει με αυτούς που δεν το χρησιμοποιούν όπως θα έπρεπε (ή αλλιώς θα χρειαζόταν γιατί έχουμε πρόβλημα και με τη λέξη πρέπει…!) και φυσικά αναφέρομαι σ’  εκείνους που άλλα λένε, άλλα κλαίνε κι άλλα φταίνε.. να πούμε! Κάτι τέτοιους έχουν φοβηθεί τα αυτιά μας! Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτή η αντίληψη  περνιέται από γενιά σε γενιά ή από γειτονιά σε γειτονιά ή από ακουστικά σε ακουστικά… και εξαπλώνεται παντού! Με αυτό το τρόπο, σε όλο το τόπο, έχει εξαπλωθεί ένα «μικρόβιο» σε όλο τον ΡΑΠ τόπο.

Και δε μας έφτανε αυτό, τώρα έχουμε και το ΡΑΠ, ως νέα μόδα. Πως είναι τα γυαλιά εκείνα τα μαύρα τα τετράγωνα; Ε, έτσι είναι και οι Ραπάδες! Σε κάθε παρέα υπάρχει τουλάχιστον ένας! Και εντάξει… δε το λέω για κακό! Το κακό είναι ότι, εκτός από τις γυναίκες που γουστάρουν τους Ραπάδες (χα-χα) τώρα έχουν μπει στο παιχνίδι και οι άντρες. Ακούνε λοιπόν αυτόν τον τυπά στην παρέα τους να «φτύνει»: «άλλα θέλω, άλλα κάνω, άλλα λέω, άλλα φτάνω..» και πωρώνεται! Έτσι λοιπόν και εκείνος μετά θα πάει άλλου και θα λέει τα ίδια. Η διαφορά είναι ότι δεν θα έχουν ομοιοκαταληξία!

Σαφώς δε θέλω να ρίξω τόοοοσο μεγάλο φταίξιμο στο άθλημα και στους αθλητές του ΡΑΠ, όσο μπορεί να φάνηκε, αλλά όταν λέμε να φτιάξουμε μια κατάσταση ξεκινάμε πρώτα από «εμάς» και μετά πάμε να φτιάξουμε τους «άλλους».

Και επειδή το τράβηξα παραπάνω απ’ όσο ήθελα… θα σταματήσω εδώ, να πούμε.

  

«Ώρα για πράξη, ώρα για αφηρημένη δράση»

Ψυχοδράμα ft. Παράξενος – Στην παράκρουση της Νότας

bmcakis@gmail.com

Πρόσωπα της Κρίσης - Αγγελική (VIDEO)

Πολλοί από εμάς τους «φυσιολογικούς» ανθρώπους παραπονιόμαστε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, είτε αυτά είναι ένα κακοπαρκαρισμένο αυτοκίνητο, που δεν μας επιτρέπει να παρκάρουμε εμείς εκεί που μας βολεύει, είτε μία περικοπή του μισθού μας 20% από μία κυβέρνηση που δεν μπορεί να διατελέσει το κοινωνικό της έργο και, επομένως, το καταργεί.

Τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος στο διάβα της ζωής του είναι αμέτρητα πολλές φορές (μεγάλα - μικρά) αλλά συνήθως τα καταφέρνει...

Τι γίνεται όμως με τους «άλλους» ανθρώπους...; Τους «μη φυσιολογικούς»;

Αναφέρει η Γενική Γραμματέας Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών, κα. Βιβή Τσαβαλιά:

«Για ένα εισόδημα 1000€ που λαμβάνει ένας βλέπων και μπορεί να καλύψει συγκεκριμένες ζωτικές ανάγκες, ένας τυφλός πρέπει να έχει τουλάχιστον ΤΡΙΠΛΑΣΙΟ εισόδημα, για να μπορεί να καλύψει τα ίδια πράγματα»

Όπως καταλαβαίνουμε οι ανάγκες αυτών των ανθρώπων σαφώς και είναι μεγαλύτερες από αυτές εκείνων που δεν έχουν κάποιο παρόμοιο πρόβλημα, κάποια αναπηρία στην προκειμένη περίπτωση. 

Και όπως μας λέει η Αγγελική, ένα από τα πολλά πρόσωπα της κρίσης στην Ελλάδα:

«Τη σήμερον ημέρα, θεωρώ ότι είναι χειρότερη αναπηρία να μην έχεις δουλειά, παρά η αναπηρία η σωματική που έχω εγώ!»

Στη χώρα μας που τα προβλήματα είναι πολλά...

Γίνονται ακόμη περισσσότερα αν δεν μπορείς να τα δεις...

Δείτε το βίντεο πατώντας στην παρακάτω εικόνα:

Δείτε περισσότερα βίντεο πατώντας στην παρακάτω εικόνα:

Η δουλειά είναι πολύ καλή. Ρίξτε μια ματιά. Αξίζει τον κόπο..