Όλα γίνονται για κάποιο λόγο

Και αφού είπαμε να μην ανεβάζουμε μουσική (θα μπορούσαμε αλλά γίνονται πολλά τελευταία), είπα να ανεβάσω άλλη μία φλυαρία... Είναι παλιό το κείμενο και ενώ θα έπρεπε να μπορούσες να το διακρίνεις, δε φαίνεται. Είναι σχετικά επίκαιρο, και παέι...:

 

Όλα γίνονται για κάποιο λόγο... Γεγονός ή αυταπάτη; Όντως ισχύει η συγκεκριμένη θεωρία, ή αποτελεί μία δικαιολογία, για να βγαίνουμε αισιόδοξοι από κάθε ένα πρόβλημα με το οποίο βρισκόμαστε αντιμέτωποι; Με έχει απασχολήσει κατά το παρελθόν η αμφισβήτηση γενικά, και κατ’ επέκταση και η αμφισβήτηση της ορθότητας της παραπάνω θέσης.

Θα μπορούσα να επισημάνω, σε μένα προσωπικά, κάποια γεγονότα, που – θα έλεγα – ότι οδήγησαν σε κάποια άλλα. Με αυτό ως δεδομένο, τουλάχιστον εμπειρικά, θα μπορούσε να στέκει η εξεταζόμενη άποψη. Προφανώς όλοι μας θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε ορισμένα τέτοια συμβάντα, στη δική του ζωή ο καθένας. Αυτό όμως είναι αρκετό για να μας πείσει; Κάπου εδώ λοιπόν, οφείλω να αναφέρω μία και μόνη λέξη: «ΣΥΜΠΤΩΣΗ»!

Τι μπορεί όμως να σημαίνει; Πρώτα ετυμολογικά και κατόπιν ερμηνευτικά. Η λέξη σύμπτωση προέρχεται από την πρόθεση «συν» (που προσδίδει τη σημασία του μαζί, συγχρόνως κτλ) και το ρήμα «πίπτω» (που σημαίνει πέφτω, συγκρούομαι και μεταφορικά συμβαίνω). Επομένως βάζοντας στην άκρη οποιαδήποτε άλλη έννοια της λέξης, σύμπτωση είναι κάτι που συμβαίνει μαζί με κάτι άλλο. Έτσι έχουμε και τις νεότερες ερμηνείες που είναι, είτε της τυχαίας εμφάνισης, είτε της ταυτόχρονης εμφάνισης γεγονότων ή καταστάσεων. Με την έκφραση δε, «κατά σύμπτωση», εννοούμε κατά τύχη.

Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπ’ όψιν τα παραπάνω, συμπεραίνουμε ότι η λέξη σύμπτωση εμπεριέχει την έννοια της τύχης. Δηλαδή, ότι κάτι συνέβη μαζί με κάτι άλλο απλά επειδή έτυχε να συμβούν σε περίπου ίδιο χρονικό διάστημα και κάλλιστα θα μπορούσε να έχει γίνει το ένα χωρίς το άλλο. Εάν αποδεχθούμε την έννοια της σύμπτωσης στην καθημερινή μας ζωή, θα πρέπει να αποκηρύξουμε οτιδήποτε έχει να κάνει με τις έννοιες πεπρωμένο, μοίρα, κάρμα κτλ. Όσοι, δηλαδή, πιστεύουν στη συγκεκριμένη θέση, θεωρούν ότι είναι κύριοι της ζωής τους και ότι την καθορίζουν αυτοί και μόνο αυτοί, χωρίς την παρέμβαση κάποιου ανώτερου της λογικής παράγοντα. Αυτό, όμως, μας οδηγεί αλλού και δεν θα το εξετάσουμε τώρα.

Τελικά, προσωπικά, μάλλον κλίνω προς την άποψη που λέει πως η φράση «όλα γίνονται για κάποιο λόγο» είναι γέννημα της αδυναμίας της ανθρώπινης φύσης να αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματα και να κρατήσει μία ισορροπία στην ψυχική της υγεία... δηλαδή ένα είδος άμυνας.

ΥΓ: το πλαίσιο που βρίσκεται στο τέλος της σελίδας και γράφει από πάνω «Σχόλια» είναι για να γράφει ο καθένας ό,τι του έρθει!!