Hip Hop Live - 03/08/2013

 

 

Καθώς μας αποχαιρετά και ο Αύγουστος, και λίγες μέρες πριν από το μεγάλο ΜΠΑΜ του Rethpresent στις 23 και 24 (και 25...;) Αυγούστου, είπαμε να μην σκουριάσουμε ρε παιδί μου και αποφασίσαμε να κάνουμε και μία πρόβα τζενεράλε πριν από την παράσταση! 

Έτσι στις 3 Αυγούστου 2013, στο στέκι πολιτιστικών ομάδων του πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο (Νικηφόρου Φωκά 82) οι Regen Boog θα παρουσιάσουν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο «Αλλάζουν οι μέρες».

Mαζί με το Sonap που θα παρουσιάσει κι αυτός τον δεύτερο solo δίσκο του (μετά την «Εξάσκηση») με τίτλο «Θάρρος και αλήθεια».

Μαζί τους θα παίξουν οι: Collectiva, Στιχομυθία, Daisy Chain και Παράνοια...

Μουσικές πριν και μετά τη συναυλία θα βαράει ο Orphanatic από En Route.

Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00 (βασικά θα είναι ανοιχτές από νωρίτερα!!) με την είσοδο να είναι στο Μακρύ Στενό και φυσικά free!

• Θα υπάρχει κουτί για οικονομική ενίσχυση του Rethpresent Festival
• Θα ανακοινωθεί το πλήρες πρόγραμμα και το Line-up του φεστιβάλ.
• Δε θα υπάρχει bar, οπότε κρατάτε τα πυρομαχικά και τα καύσιμά σας...

Φανταστικοί διάλογοι vol. 02: Δάσκαλος - Μαθητής

 

Μια φορά και έναν καιρό σε μία πεδιάδα κάπου στην Ανατολή ο Δάσκαλος με το Μαθητή του απολαμβάνανε τον περίπατο τους. 

- Παιδί μου τι έχεις σήμερα;

- Τίποτα Δάσκαλε…

- Ε, μα, πώς τίποτα; Σε βλέπω σκυθρωπό, σκεπτικό, ανήσυχο…  πες μου τι σε απασχολεί;

- Ας το αφήσουμε, Δάσκαλε, δεν είναι κάτι σημαντικό, δε χρειάζεται να το αναλύσουμε, ούτε να του δώσουμε μεγαλύτερη σημασία από αυτή που έχει.

- Ίσως, παιδί μου, να μην είναι τόσο σημαντικό, αλλά είναι ανάγκη να το πεις, να το εξωτερικεύσεις, μην το ‘χεις μέσα σου να σε πνίγει!

- Δεν έχω κάτι Δάσκαλε. Αυτό είναι το πρόβλημά μου! Νοιώθω την τελευταία περίοδο ένα «κενό», μία δυσκολία στο να συγκεντρώσω τη σκέψη μου, ένα χάος που δε μπορώ να ελέγξω κάποιες στιγμές. Καταλαβαίνεις τι σου λέω; Κενό! Τίποτα!

- Σε καταλαβαίνω παιδί μου, απόλυτα. Γι’ αυτή τη περίπτωση πρέπει να ξέρεις ένα πράγμα για να καθησυχάσεις τον εαυτό σου. Θα περάσει… 

Μετά από μερικές μέρες…

- Δάσκαλε, Δάσκαλε! Καλημέρα!

- Καλημέρα παιδί μου!

- Έλα Δάσκαλε, πάμε τον περίπατό μας. Η μέρα είναι πανέμορφη και η κοιλάδα γεμάτη μυρωδιές και χρώματα. Ας την απολαύσουμε!

- Καλά λες παιδί μου, ας την απολαύσουμε! Σε βλέπω σήμερα πολύ καλά, ξεχειλίζεις από ζωντάνια!

- Καλά είμαι, Δάσκαλε, πολύ καλά! Νοιώθω όμορφα, γεμάτος, ζωντανός, δυνατός και έτοιμος να αντιμετωπίσω κάθε πρόκληση που θα μου φέρει η ζωή. Τι καλύτερο συναίσθημα;

- Έχεις δίκιο παιδί μου. Καλύτερο συναίσθημα απ’ αυτό δεν υπάρχει… αλλά να θυμάσαι… θα περάσει κι αυτό! 

 

Μια άλλη μέρα καθώς πήγαιναν προς το ποτάμι για να γεμίσουν νερό τους ασκούς…

 

- Πάμε παιδί μου στο ποτάμι να μαζέψουμε προμήθειες

- Πάμε Δάσκαλε, δώσε σ’ εμένα να βαστώ τους ασκούς.

Ξαφνικά ακούγεται μία φωνή: «Βοήθεια, βοήθεια!»

- Κοίτα Δάσκαλε, μία κοπέλα είναι στην άκρη του ποταμού και μας χαιρετάει!

- Δε μας χαιρετάει απλά, μας ζητάει βοήθεια. Πάμε να τη βοηθήσουμε.

- Μα Δάσκαλε που ξέρεις ότι μας ζητάει βοήθεια και δεν είναι κάποια «παγίδα»; Eμείς έχουμε μία αποστολή να εκπληρώσουμε, να γεμίσουμε τους ασκούς νερό, καλύτερα δε θα ‘ταν να κάνουμε τη δουλειά μας κι εκείνη τη δική της;

- Νομίζω ότι για  λίγο μπορούμε να αφήσουμε τον σκοπό μας στην άκρη… αφού χρειάζεται τη βοήθειά μας κάποιος!

Καθώς πλησίασαν προς την κοπέλα εκείνη άρχισε να τους εξηγεί…

- Καλή σας ημέρα αγαπητοί κύριοι. Σας παρακαλώ βοηθήστε με. Ήρθα να μαζέψω και εγώ λίγο νερό αλλά γλίστρησα στην άκρη του ποταμού και στραμπούλιξα το πόδι μου. Δε μπορώ να περάσω το ποτάμι, μπορείτε να με βοηθήσετε να περάσω το ποτάμι και μετά μπορώ να περπατήσω μέχρι το χωριό.

- Όχι δεν μπορούμε! Είπε ο μικρός…

- Ναι μπορούμε! Είπε ο Δάσκαλος…

- Κρατήσου από τα μπράτσα μου, Δεσποινίς, κράτα γερά! 

Ο Δάσκαλος πείρε στην αγκαλιά του το κορίτσι και διασχίζοντας το ποτάμι την άφησε στην άλλη άκρη όπως επιθυμούσε, η κοπέλα τον ευχαρίστησε και τράβηξε πίσω για το χωριό της.

- Μα Δάσκαλε, γιατί δέχτηκες να τη βοηθήσεις, να τη σηκώσεις στα μπράτσα σου, να βραχείς από πάνω ως κάτω, να κινδυνέψεις να σκοντάψεις και να χτυπήσεις… γιατί δεν άφησες να την περάσω εγώ τουλάχιστον;!

- Συνεργαστήκαμε καλά παιδί μου. Εγώ πέρασα τη Δεσποινίς απέναντι κι εσύ βαστούσες τους ασκούς. Τα μπράτσα σου είναι ακόμα αγύμναστα. Έλα, πάμε γερά - γερά να γεμίσουμε τους ασκούς να γυρίσουμε πίσω πριν βραδιάσει…

Τράβηξαν για το χωριό τους κι η νύχτα είχε πέσει…  απολάμβαναν στην αυλή του αρχοντικού τους το βραδινό αεράκι…

- Τι έχεις παιδί μου και είσαι πάλι σκεπτικός; Γιατί δε μιλάς;

- Ε, να, Δάσκαλε, σκέφτομαι ακόμα το κορίτσι που πέρασες το ποτάμι. Δε μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου.

- Τι σκέφτεσαι δηλαδή;

- Σκέφτομαι πως εσύ ένας σοφός γεράκος  μπήκες στο κόπο να κάνεις μια τέτοια κίνηση ταπεινοφροσύνης και γενναιοδωρίας. Δεν χρειάζεται να αποδεικνύεις πράγματα σε μένα γιατί εγώ σε γνωρίζω καλά. Με ξάφνιασε η στάση σου και ότι δε φοβήθηκες μήπως αυτή η κοπέλα σου έστηνε κάποια παγίδα και να σου πάρει τα λίγα χρήματα που είχες. Επίσης, θα μπορούσε να ήταν η αιτία για κάποιο τυχόν ατύχημα και τότε τι θα κάναμε; Το ρίσκαρες! Έπρεπε να τη περάσω εγώ Δάσκαλε… σιγά και όμορφα απέναντι.

- Παιδί μου έχεις δίκιο. Το ρίσκαρα. Τη σήκωσα στα μπράτσα μου, την πέρασα απέναντι στο ποτάμι που επιθυμούσε, την άφησα… εσύ γιατί την κρατάς ακόμα;

 

bmcakis@gmail.com

Στερεότυπα

Κακό πράγμα τα στερεότυπα...

Σύμφωνα με το λεξικό, στερεότυπο είναι εκείνο το πράγμα, η ιδέα, η αντίληψη που έχει στέρεο τύπο, σταθερή δομή, κάτι δηλαδή που δε μεταβάλλεται, αλλά παραμένει σταθερό. Όταν αυτό αναφέρεται όμως σε μία σχηματισμένη αντίληψη, τότε το πράγμα αλλάζει κάπως, διότι αναφερόμαστε σε ένα είδος προκατάληψης. Μία ιδέα που έχουμε από πριν και την αποδίδουμε στο υπό εξέταση αντικείμενο / υποκείμενο χωρίς περεταίρω διερεύνηση. Τι γίνεται όταν αυτή η αντίληψη γίνει global - παγκόσμια δηλαδή; τότε έχουμε αυτό:

Για να είμαστε όμως ακριβείς αυτό είναι ένας στερεοτυπικός παγκόσμιος χάρτης από τη σκοπιά των Αμερικανών. Υπερβολικό σε μερικά σημεία αλλά αν αφαιρέσουμε κάθε εθνικό υπόβαθρο, κάποιοι, έχουμε σκεφτεί μερικά από αυτά τα χαρακτηριστικά, ε; 

Και πιο αναλυτικά:

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Αμερικάνους

Η Ασία σύμφωνα με τους Αμερικάνους

Η Βόρεια Αμερική σύμφωνα με τους Αμερικάνους

 

Η Νοτια Αμερική σύμφωνα με τους Αμερικάνους

Η Αφρική σύμφωνα με τους Αμερικάνους

Η Καραϊβική σύμφωνα με τους Αμερικάνους

Η Ωκεανία σύμφωνα με τους Αμερικάνους

 
Και για να μην ξεχάσουμε και τους ίδιους τους ΗΠΑέζους(!), ας κάνουμε μία απόπειρα να τους κατατάξουμε με στερεοτυπικά χαρακτηριστικά:

Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής σύμφωνα με την κοινή λογική!

Έτσι μπορούμε να αποδώσουμε μία ιδιότητα του επί μέρους στο όλον, στο σύνολο ενός πληθυσμού, ενός λαού, μίας χώρας, ή και μίας ολόκληρης ηπείρου μερικές φορές.

Έτσι από τη σκοπιά των Αμερικάνων, η Ελλάδα είναι απλά «Σε κρίση».

Τι γίνεται, όμως, αν αλλάξουμε την οπτική γωνία και την πάμε ας πούμε στην Αυστρία;;

Έτσι για τους Αυστριακούς είμαστε οι «φοροφυγάδες», όπως οι Ιταλοί είναι «κακή κλασική μουσική» και η Γερμανοί είναι «κλέφτες πολιτισμού».

Σύμφωνα με τους Βρετανούς;;

Είμαστε απλώς «αγάλματα».
Όπως και ολόκληρη σχεδόν η Ευρώπη είναι η «Δαιμονική Ομοσπονδιακή Αυτοκρατορία της Ευρώπης» με κάθε χώρα να έχει κι έναν άλλο χαρακτηρισμό...

Αν η οπτική πάει από την πλευρά των Βούλγαρων;; των Γάλλων; των Γερμανών; των Ιταλών; των Πολωνών; των Ρώσων; των Ελβετών;...

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Βούλγαρους

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Γάλλους

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Γερμανούς

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Ιταλούς

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Πολωνούς

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Ρώσους

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Ισπανούς

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Ελβετούς

Η Ευρώπη σύμφωνα με το Βατικάνο

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Τούρκους

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Λουξεμβουργιανούς(!)

Οπότε η Ελλάδα μετατρέπεται ανάλογα από την οπτική γωνία από «πιατοσπάστες» για τη Βουλγαρία, σε «φωνακλάδες, τριχωτούς ανθρώπους» για τη Γαλλία, «εδώ φθηνά ξενοδοχεία» για τη Γερμανία, «Βυζάντιο» για την Ιταλία, «ξενοδοχεία σε απεργία» για την Πολωνία, «ακίνητα» για τη Ρωσία, «κακό ελαιόλαδο» για την Ισπανία, «πτωχευμένα ξενοδοχεία» για την Ελβετία, «knockabouts» για το Βατικανό (έχει πολλές ερμηνείες από ότι είδα... από ανθρώπους που ζουν σε σκληρές συνθήκες, μέχρι ανειδίκευτοι εργάτες. Ο καθένας το παίρνει όπως θέλει), αλλά μας θεωρούν παραστρατημένους αδελφούς τους (!), «κατεργάρηδες» για την Τουρκία και για το Λουξεμβούργο είμαστε απλά «πολύπλοκοι» ή «μπέρδεμα» και ανήκουμε στην ομάδα «νήπια με ελάχιστες ικανότητες στα χρηματιστηριακά - λογιστική».

Οπότε μπορούμε να δούμε πως αλλάζουμε όλοι μας, είτε Έλληνες, είτε Γερμανοί, είτε Αμερικάνοι, ανάλογα με το ποιος αποφασίζει να εκφέρει γνώμη. Τι γίνεται όμως με εμάς;; Τους Ελληναράδες;; Δε γίνεται να μην έχουμε άποψη για τα πάντα!! 

Η Ευρώπη σύμφωνα με τους Έλληνες

Προσοχή στους αστερίσκους! Αυτός ο τελευταίος χάρτης, αν και θεωρητικά είναι οι στερεοτυπικές αντιλήψεις των Ελλήνων προς την Ευρώπη, στην ουσία είναι ο στερεοτυπικός χάρτης προς τους Έλληνες για το πώς βλέπουν τους άλλους λαούς στην Ευρώπη. Και το ίδιο ισχύει φυσικά και για τις παραπάνω περιπτώσεις. Κι εδώ είναι που κολλάει η λαϊκή ρήση «Ο καθένας δε μπορεί να δει τη δική του καμπούρα αλλά βλέπει του άλλου» και του τη δείχνει φυσικά έτσι; και τον κατακρίνει ανάλογα. 

Κακό πράγμα που λέτε τα στερεότυπα...

ΥΓ: Και φυσικά δε θα μπορούσα να ξεχάσω κι ένα σχετικό (ή μη) κομμάτι που σε συνδυασμό με το συγκεκριμένο άρθρο στο www.boredpanda.org μου έδωσαν την αφορμή να γράψω 5 λέξεις...

Κάνουμε προσπάθεια από το νότο για να φύγουν στερεότυπα...
Ταμπέλες κολλημένες κάναν κρότο ρίχνανε κάτω κορμιά και μας γεμίζαν με ωμότητα...
Σ' ένα τόπο που ό,τι δηλώσεις αυτό είσαι κι αυτό θα 'σαι εδώ φιλάρα μην ξεχνάς...
Όπου και να πας σε κάθε βήμα και σε κάθε ανάσα τη στάμπα αυτή θα κουβαλάς...

Dope MC...

 Η γνωριμία μου με τον Γιώργο, aka Dope MC, έγινε χρόνια πίσω...

Δε θυμάμαι κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή που μπορώ να ορίσω, αλλά από ένα σημείο και μετά είμαστε αδέρφια, κάνουμε συνεργασίες και lives μαζί σαν ένας! Βγήκαν πολλά από αυτή τη γνωριμία και δεν μιλάω αποκλειστικά μουσικά. Σε κάθε σχέση ο καθένας άλλα δίνει κι άλλα παίρνει, σωστά;

Ο Γιώργος απασχόλησε με πολλούς τρόπους την ελληνική hip hop σκηνή πότε με τις επιλογές του και πότε με τις συνεργασίες του. Το θέμα είναι ότι ο καθένας μπορεί και έχει το δικαίωμα να σχηματίσει τη δική του γνώμη, αλλά εγώ ξέρω το Γιώργο που ξέρω. Περνώντας κύματα, έπεσε, σηκώθηκε, ξανάπεσε και ξανασηκώθηκε πολλάκις και του αξίζει σεβασμός γι' αυτό - και όχι μόνο γι' αυτό φυσικά!

Άνθρωπος που αγαπάει και δίνεται ολόψυχα, σβήνοντας ολόκληρα σύμπαντα επικεντρώνοντας την προσοχή του και εστιάζοντας σε σημεία...

Ασχολήθηκε με τη rap μουσική όταν, όχι απλά, δεν υπήρχε τίποτα σχετικό στο Ρέθυμνο της Κρήτης αλλά σχεδόν πανελλαδικά! Μία βόλτα στο σπίτι του (παλαιότερα βέβαια) με τα Source πετάμενα, δίσκους και κασσέτες (!) παντού, σε όλα τα ράφια και γωνίες! Δεχόμενος κριτική δεν δίστασε να πάει αντίθετα στο ρεύμα, ξυρίζοντας το κεφάλι του ακολουθώντας τα πρότυπα των αγαπημένων του καλλιτεχνών από τη δυτική ακτή.

Το «όχι» δεν ήταν από τις αγαπημένες του λέξεις, καθώς επιλογή του ήταν πάντα η συμμετοχή και η καλή παρέα. Όταν χρειάστηκε, όμως, το είπε και με το παραπάνω πριν από περίπου 9 χρόνια...

Κι ένω η παρέα έδενε με τον καιρό, μαζί με το Όμικρον Χι και Γιώτα ήρθαν κι άλλα κομμάτια για να σμιλέψουν και την κοινή (;) πορεία Dope MC και Παρανοια... «Μεταξύ μας» μαζί με τον B-Digital από Χανιά και X-Up-C τότε...

Αλλά και το πολύ γνωστό πλέον «Πρώτος Στεναγμός» που μας συγκινεί όλους πιστεύω πηγαίνοντάς μας σε πίσω στο χρόνο...

Επόμενο ήταν τελικά να ψάξουμε πιο απώδυνες εκφάνσεις της ζωής του καθενός μας και μας δάνισε τη φωνή του στο ρεφρέν του «Θέλω Πολλά». Και για να αναφέρω και ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο, ο Smo (συγνώμη θα το πω) κάθε φορά που ήταν να το πούμε σε live δεν το είχε προβάρει ποτέ μαζί μας, αλλά μας έλεγε «Αυτό το έχω, δεν το κάνω πρόβα»...

Αλλά και πιο άρρωστες συνεργασίες από το μακρινό παρελθόν. Συνεργασίες που αλλοιώθηκαν στο τελικό αποτέλεσμα... Ένα κομμάτι που έχει ειπωθεί μία φορά μόνο ζωντανά αν δεν με απατά η μνήμη μου είναι το «Bass & Beat», για όσους θυμούνται...

Φυσικά, η πορεία του Dope Mc δεν είναι συνυφασμένη μονάχα με εμάς! Έκανε πράγματα και είδε πράγματα. Έφτασε στην άκρη του κόσμου αλλά γύρισε στο Ρεθυμνάκι μας. Κομμάτια διαφορετικά με άλλο ηχόχρωμα, όπως η συνεργασία του με το Γιάννη Σεισσάκη στο κομμάτι «Φαντάσου» με λύρα και λαούτο, από το δίσκο «Μια Νύχτα Στο Πουθενά»!

Με αφορμή τον επερχόμενο δίσκο Dope Mc - 10.000 AD (mixmodemastersystem v. 5), ας σταματήσουμε να κρίνουμε από το εξώφυλλο κι ας δούμε τα πράγματα με άλλη ματιά, πιο γενική, πιο ουδέτερη.

ΥΓ: τα λέμε στο μέλλον...